Category: Long Posts

การฝึกสอน Steven Begleiter สำหรับตารางรอบชิงชนะเลิศ WSOP ปี 2009

สตีฟที่ตารางสุดท้ายของ WSOP รูปภาพ© PokerNews นี่คือ “บล็อกย้อนยุค” ตั้งแต่วันที่ 11/8/2553 โดยพูดถึงช่วงเวลาที่ฉันใช้ในการฝึกสอนสมาชิกตารางสุดท้ายของ WSOP ประจำปี 2009 Steven Begleiter ย้อนกลับไปตอนที่ฉันตั้งกระทู้นี้ตอนแรกฉันเป็นนักเขียนที่แย่มาก ฉันตัดสินใจที่จะทำความสะอาดไวยากรณ์และแก้ไขการพิมพ์ผิด เชื่อหรือไม่ แต่ฉันก็เคยเป็นนักเขียนที่เหลวไหล (และยังเป็นอยู่บ้าง) ฉันมีปัญหาไม่รู้จบในการพิสูจน์อักษรงานเขียนของตัวเอง ฉันพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะไม่มองข้ามข้อผิดพลาดเล็กน้อย แต่ชัดเจนในการเขียนทุกรูปแบบรวมถึงหนังสือบล็อกโพสต์ใน Twitter อีเมลและข้อความ บางทีสมองของฉันก็แตกสลาย โปรดรู้ว่าฉันพยายามอย่างเต็มที่! การรับงาน Ylon Schwartz และฉันไม่เคยเปิดเผยว่าเราใช้เวลาสามเดือนในการฝึกสอน Steven Begleiter ผ่านการเตรียมตัวสำหรับตารางสุดท้ายของงาน WSOP Main Event ปี 2009 ในตอนแรกฉันได้รู้จักกับสตีฟผ่านสมาชิกฟอรัม 2 + 2 เบ็นแลมเบิร์ตซึ่งรู้จักฉันจากการนั่งเอนหลังไปหลายวันซึ่งฉันประสบความสำเร็จเป็นจำนวนมาก แน่นอนความสำเร็จในชีวิตของฉันทำให้ฉันอยู่ในเรดาร์ด้วย เนื่องจากตารางสุดท้ายทั้งหมดเป็นทัวร์นาเมนต์ที่มีการจ่ายเงินและขนาดสแต็คตลก ๆ เขาคิดว่าฉันจะเป็นผู้สมัครที่ยอดเยี่ยมในการเปลี่ยนสตีฟให้เป็นผู้เล่นที่ยิงได้ดีกว่าค่าเฉลี่ยในการคว้าสร้อยข้อมือกลับบ้าน เป็นที่น่าสังเกตว่าสตีฟชนะการแข่งขันหลักปี 2009 ผ่านลีกท้องถิ่นที่มีเดิมพันค่อนข้างสูง เบ็นยังมีส่วนร่วมในลีกนี้ซึ่งเป็นวิธีที่เขารู้จักสตีฟ Ylon Schwartz รูปภาพ© PokerNews ฉันควรพูดถึงตอนนี้ว่าสตีฟเป็นคนฉลาดมาก ตอนนี้ฉันมองหาเขาในฐานะที่ปรึกษา เขามีความสามารถในชีวิตที่สำคัญที่หลายคนขาด เขาตระหนักดีว่ามีหลายสิ่งที่เขาไม่รู้และเขาไม่กลัวที่จะขอความช่วยเหลือเมื่อเขาคิดว่าเขาสามารถปรับปรุงได้ สตีฟรู้ว่าเขาต้องการจ้างโค้ชดังนั้นเขาจึงสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านโป๊กเกอร์จำนวนมากเพื่อหาสิ่งที่เหมาะสมที่สุด เขา จำกัด การค้นหาให้แคบลงมาหาฉันและ Ylon Schwartz ปรมาจารย์หมากรุกที่จบการแข่งขัน WSOP Main Event ในปี 2008 ฉันไม่มีประสบการณ์กับ Ylon แต่ไม่นานหลังจากที่ได้พบกับเขาก็เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจโป๊กเกอร์อย่างมั่นคง ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าสตีฟกำลังจะเลือก Ylon ส่วนใหญ่เป็นเพราะทั้งเขาและ Ylon อาศัยอยู่ในนิวยอร์ก ตอนนั้นฉันอาศัยอยู่ทั่วประเทศในเวกัส ฉันเจรจาและประสบความสำเร็จในการแยกงานระหว่างเราสองคนซึ่งได้ผลดีทีเดียว ฉันลงเอยด้วยการบินไปนิวยอร์กสามครั้งครั้งหนึ่งสำหรับการสัมภาษณ์ครั้งแรกและอีกสองครั้งเพื่อใช้เวลาช่วงวันหยุดยาวในการฝึกสอนสตีฟ ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นี้เราได้พูดคุยและเล่นโป๊กเกอร์กันอย่างต่อเนื่อง สตีฟเป็นผู้ชายที่ยุ่งมากกับงานที่วุ่นวายและมีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์ อย่างไรก็ตามเขามักจะใช้เวลาร่วมกันทำงานอย่างหนักและซึมซับทุกสิ่งที่ฉันสอนเขาอย่างรวดเร็ว คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงโป๊กเกอร์จะติดอยู่ในวิถีทางของพวกเขา พวกเขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าพวกเขาอาจจะเล่นโป๊กเกอร์ไม่ดี สตีฟเป็นตรงกันข้ามโดยตระหนักว่า Ylon และฉันอยู่ในระดับที่แตกต่างจากเขา เขาเรียนรู้มากมายจากเราเพราะเขามีใจที่เปิดกว้างและต้องการเรียนรู้ การเดินทางครั้งแรกของเราหลังจากการสัมภาษณ์ครั้งแรกเราตัดสินใจว่าจะเป็นความคิดที่ดีที่สตีฟจะบินไปเวกัสและขับรถไปลอสแองเจลิสเพื่อเล่นงาน WPT ที่คาสิโนจักรยาน เราคุยกันเรื่องโป๊กเกอร์ระหว่างนั่งรถทั้งหมด ฉันคิดว่าเราทั้งคู่ได้เรียนรู้อะไรมากมาย ฉันลงเอยด้วยการเก็บเงินในการแข่งขัน แต่สตีฟจบลงด้วยอันดับที่ 9 ซึ่งน่าประทับใจมากเมื่อพิจารณาจากสนามนั้นยากและเราเพิ่งเริ่มเล่นเกมของเขา สตีฟกับเพื่อนแท็บลิสต์สุดท้ายของ WSOP Kevin Schaffel ในงาน Legends of Poker WPT รูปภาพ© PokerListings เขาอ้างว่าคำแนะนำที่ฉันให้ไว้ทำให้เขาสามารถหลีกเลี่ยงการพังสองครั้งในทัวร์นาเมนต์ในขณะที่ก่อนบทเรียนของเราเขาจะถูกจับในช่วงต้นของวันแรก นั่นเป็นสิ่งที่ดี! หลายสิ่งที่ฉันสอนเขาคือการควบคุมขนาดของหม้อด้วยมือที่ดีของเขา แต่ไม่ใช่มือที่น่าทึ่งเช่นคู่บนกับนักเตะชายขอบ คุณจะพบว่ามันค่อนข้างยากสำหรับการเดิมพันของคุณที่จะถูกเรียกบนถนนสามมือซึ่งแย่กว่าคู่บนที่มีนักเตะที่ไม่ดี ซึ่งหมายความว่าคุณต้องตรวจสอบในบางจุด คุณจะพบว่าการตรวจสอบมักจะกระตุ้นให้ฝ่ายตรงข้ามเห็นคุณค่าของมือที่เขาสร้างขึ้นมาแย่กว่าหรือพยายามที่จะทำให้คุณไม่เห็นการถือครองที่อ่อนแอ “ชัดเจน” โดยการตรวจสอบคุณดึงมูลค่าเพิ่มเติมที่คุณมักจะพลาดจากการเดิมพัน ฉันได้เรียนรู้จากสตีฟว่าผู้เล่นมือสมัครเล่นส่วนใหญ่ไม่ใส่ใจกับขนาดสแต็ค แนวคิดที่ว่าแต่ละขนาดของสแต็กต้องใช้กลยุทธ์ที่แตกต่างกันอย่างมากไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาตระหนักถึง โป๊กเกอร์ต้องใช้กลยุทธ์ที่แตกต่างกันมากเมื่อคุณมีบิ๊กบลายด์ 20 แบบมากกว่าเมื่อคุณมีบิ๊กบลายด์ 100 แบบ เราทำงานอย่างหนักกับแนวคิดทั้งสองนี้และฉันคิดว่าเขากลายเป็นผู้เล่นโป๊กเกอร์ที่ดีขึ้นมากเกือบในชั่วข้ามคืน สตีฟรู้สึกเศร้าที่ได้อันดับ 9 แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ตระหนักว่ามันเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ การทำงานอย่างหนักที่บ้านกลับมาในนิวยอร์กเราดำเนินการจำลองหลายครั้งโดยเราจะจัดเรียงสแต็กตามขนาดสแต็กสุดท้ายของตารางและพยายามจับคู่แต่ละสแต็กกับผู้เล่นที่มีสไตล์การเล่นคล้ายกับผู้เล่นในโต๊ะสุดท้ายจริงๆ สตีฟทำได้ดีพอสมควรในเซสชันเหล่านี้ส่วนใหญ่นั่นจึงเป็นกำลังใจ หลังจากสุดสัปดาห์ NYC เต็มครั้งแรกของเราสตีฟก็ตัดสินใจเล่น WSOP Europe เขาเป็นหนึ่งในผู้นำชิปในช่วงแรก ๆ ของวันแรก แต่เจอสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และถูกกำจัดไป ในขณะที่การเลิกรานั้นไม่ค่อยเป็นเรื่องที่ดีนักการที่เขาสามารถรวบรวมชิปได้อย่างชัดเจนหมายความว่าเขามีโอกาสชนะอยู่เสมอ คุณค่อนข้างจะมีการชิงช้าขนาดใหญ่มากกว่าการคุ้มทุนในการแข่งขันโป๊กเกอร์เพราะในการชนะคุณต้องได้รับชิปทั้งหมด การแขวนคอรอมือระดับพรีเมียมมักไม่ใช่ความคิดที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคู่ต่อสู้ของคุณเล่นได้ดี ก่อนที่จะพบกับสตีฟฉันคิดว่าฉันจะต้องทำงานอย่างหนักเพื่อให้เขามีรูปร่างที่ดีเนื่องจากผู้เล่นโป๊กเกอร์ส่วนใหญ่ไม่ได้มีรูปร่างเลย โชคดีที่สตีฟมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าการเล่นโป๊กเกอร์ในทางเทคนิค แต่การล้มเหลวในช่วงปลายเซสชันเนื่องจากความฟิตไม่ดี เมื่อเขาทำตารางสุดท้ายเขามักจะอยู่ในโรงยิมและทำงานหนักกว่าที่ฉันคาดไว้มาก ฉันเป็นและยังคงภูมิใจอย่างไม่น่าเชื่อกับการเตรียมการของเขาทั้งในและนอกความรู้สึก ฉันยังชี้ให้แน่ใจว่าเขาอยู่ในตารางการนอนหลับที่เหมาะสม หากคุณเหนื่อยตอนเที่ยงคืน แต่คุณต้องเล่นจนถึงตี 4 ล้ออาจหลุดได้ง่าย ฉันเชื่อว่าการที่สตีฟเข้านอนตามตารางเวลาการนอนหลับที่เหมาะสมยังช่วยให้เขาประสบความสำเร็จ พูดคุยเกี่ยวกับการเตรียมการก็เพียงพอแล้ว บนโต๊ะสุดท้าย! การจัดการกับ WSOP Main Event Final Table Steve มีหนึ่งในที่นั่งที่แย่ที่สุดที่โต๊ะโดยมี Eric Buchman ซึ่งเป็นผู้เล่นระดับโลกที่ “เป็นที่รู้จัก” เพียงคนเดียวที่มีชิปจำนวนมากอยู่ทางซ้ายของเขา นอกจากนี้ทางซ้ายของ Steve ยังมี Joe Cada ซึ่งเราคิดว่าน่าจะเล่นกองสั้นของเขาได้ดีเนื่องจากเขามีประสบการณ์ออนไลน์มากมาย เราคิดว่า Antonie Saout, Jeff Schulman, Kevin Schaffel และ Darvin Moon จะเล่นได้ค่อนข้างแน่น เราคิดว่า James Akenhead, Phil Ivey และ Joe Cada จะดูผสมผสานกันเล็กน้อยและพยายามเพิ่มสแต็คสั้น ๆ เป็นสองเท่า เราคิดว่า Buchman จะพยายามไล่ตามสตีฟเนื่องจากตำแหน่งของเขามีการเรียกและการปรับใหม่มากมาย คุณอาจแปลกใจที่เราไม่ได้ประเมินว่า Ivey เป็นภัยคุกคามมากนักอย่างน้อยที่สุดเท่าที่ชิปกำลังนั่งอยู่ สตีฟมีตำแหน่งใน Ivey ซึ่งทำให้สตีฟได้เปรียบโดยอัตโนมัติ นอกจากนี้ Ivey ยังไม่มีชิปมากนักซึ่งหมายความว่าเขาจะต้องเพิ่มขึ้นสองสามครั้งก่อนที่จะเข้าชิง เป็นเรื่องยากพอสมควรแม้สำหรับฟิลไอวีย์จะเพิ่มขึ้นสองสามครั้ง ในการจำลองทั้งหมดที่เราวิ่งฉัน (เล่นในที่นั่งของฟิลไอวีย์) ไม่เคยห่างจากพื้นมากเกินไป การเริ่มต้นด้วยกองเล็ก ๆ เป็นข้อเสียอย่างมาก ปรากฎว่าโดยทั่วไปเราถูกต้องในทุกข้อสันนิษฐานของเรายกเว้นว่า Saout ไม่แน่นเกินไปและ Ivey ก็แน่นมาก ในช่วงเช้าของวันดูเหมือนว่า Schaffel จะเพิ่มเป็นสองเท่าใน Buchman ซึ่งจะทำให้ตารางดีขึ้นมากสำหรับ Steve เพราะชิปไหลไปทางซ้ายและ Steve มีตำแหน่งใน Schaffel แต่ AA ของเขาไม่สามารถเอาชนะ KK ได้ นี่เป็นการระเบิดครั้งแรกในสมัยของเราที่มีคนเพียงไม่กี่คนที่สังเกตเห็น มันแย่มากเมื่อผู้เล่นที่ก้าวร้าวและก้าวร้าวทางซ้ายของคุณได้รับชิปจำนวนมากเพราะเขาจะใช้มันเพื่อกดดันคุณตลอดเวลา นั่นคงจะดีถ้าสตีฟสามารถสร้างมือดักที่แข็งแกร่งได้ แต่ถ้าคุณเคยเล่นโป๊กเกอร์มาก่อนคุณจะพบว่าคุณไม่สามารถพึ่งพาการสร้างมือที่แข็งแกร่งได้ ความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการเล่นของสตีฟที่โต๊ะสุดท้ายฉันพอใจกับการตัดสินใจทั้งหมดของเขายกเว้นสองครั้งที่เกิดขึ้นในช่วงท้ายของวัน ในตอนแรกเขาเลี้ยงด้วย 8c-7c และ Saout ซึ่งแน่นอนว่าเล่นได้ดีที่สุดจากคนอื่น ๆ ในโต๊ะโดยได้รับการยกระดับจากบิ๊กบลายด์ เซาท์ไล่ตามสตีฟไปเล็กน้อยแม้ว่าจะไม่มากนัก ฉันจำขนาดสแต็กไม่ได้ที่แน่นอน แต่ฉันคิดว่าสตีฟมี 44,000,000 และ Saout มี 23,000,000 มู่ลี่อยู่ที่ 250,000 / 500,000 Steve เพิ่มขึ้นเป็น 1,500,000 และ Saout ปรับใหม่เป็น 4,500,000 สตีฟเลือกที่จะโทรซึ่งค่อนข้างหลวมและน่าจะไม่ดีเนื่องจากขนาดกองซ้อนที่มีประสิทธิภาพค่อนข้างสั้นของ Saout Saout ตรวจสอบฟล็อป 9h-8h-3c และสตีฟเดิมพัน 5,250,000 ฉันไม่ชอบการเดิมพันนี้มากเพราะถ้า Saout ตัดสินใจที่จะเล่นแบบ all-in สตีฟจะได้รับโอกาสที่ดีที่จะเรียกด้วยมือที่ค่อนข้างร่อแร่ โดยทั่วไปคุณไม่ต้องการเดิมพันจำนวนที่ทำให้การตัดสินใจของคุณยาก คุณต้องการตั้งค่าตัวเองให้มีการตัดสินใจที่ง่าย เดิมพันที่น้อยกว่าหรือเช็คจากสตีฟน่าจะดีกว่ามาก อย่างไรก็ตาม Saout ก็ผลักดัน All-in และ Steve ก็ทำสิ่งที่น่าจะเป็นการเรียกที่“ ถูกต้อง” Saout พลิกกลับมาเสมอและชนะเมื่อหัวใจมาถึงเทิร์น มันได้ผลดีสำหรับ Joe Cada รูปภาพ© PokerNews หากคุณดูการรายงานข่าวของเหตุการณ์นี้ก่อนที่จะถึงตารางสุดท้ายคุณน่าจะรู้ว่าสตีฟชอบโทรซ้ำด้วยตัวเชื่อมต่อที่เหมาะสม เราทำงานอย่างหนักเพื่อตัดสิ่งนั้นออกจากเกมของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้เล่นที่ดีที่จะไม่ซ้อนทับกับคุณแบบสุ่มสี่สุ่มห้าหรือเมื่อคุณไม่ได้รับอัตราต่อรองโดยนัยมากนัก แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะล้มเหลวในสถานการณ์นี้ แม้จะมี “ข้อผิดพลาด” นั้น แต่เขาก็ได้เงินมาด้วยส่วนของผู้ถือหุ้นประมาณ 50% ดังนั้นฉันคิดว่ามันก็ไม่ได้แย่เกินไป แทบจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่จะอยู่ในจุดพลิกที่ถ้าคุณแพ้คุณจะยังมีสแต็คที่เหมาะสมและถ้าคุณชนะคุณจะมีผู้นำชิปขนาดมหึมา การสูญเสียมือครั้งนี้เป็นสิ่งสำคัญประการที่สองที่ทำให้สตีฟผิดพลาด มือถัดไปที่สตีฟแพ้อาจดูเหมือนจะเป็นรองอยู่พอสมควร แต่ก็มีผลกระทบอย่างมากเนื่องจากช่วยตัดสินแชมป์ได้ Joe Cada ยกผ้าม่านขนาดใหญ่ 2.5 เส้นจากกองบิ๊กบลายด์ 20 ชิ้นจากตำแหน่งแรกและสตีฟเรียกคนตาบอดตัวเล็กด้วย As-3s ความล้มเหลวมา Ah-Jc-2s สตีฟเลือกที่จะเดิมพันกับโจซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่ฉันดูหมิ่น เคด้าตัดสินใจโทรหาลีด พวกเขาตรวจดูทางเลี้ยวและแม่น้ำโดยให้หม้อเล็ก ๆ แก่สตีฟ ฉันอยากเห็นเขาโทรเช็คด้วยความตั้งใจที่จะชักจูงให้ Cada ปฏิเสธกองของเขา แทนที่จะมีโอกาสจริงในการชักจูง Cada ให้ทำบลัฟโดยแสดงความอ่อนแอสตีฟแทบไม่ได้อะไรเลย สิ่งเลวร้ายสุดท้ายที่เกิดขึ้นกับสตีฟคือจังหวะที่ไม่ดี สตีฟยกม่านบังตาขนาดใหญ่ถึง 2.5 บานจากสแต็กบิ๊กบลายด์ 35 บานจากตำแหน่งกลางด้วย QQ และดาร์วินมูนผลักออลอินจากมู่ลี่อันใดอันหนึ่งด้วย AQ แน่นอนสตีฟเรียกทันที ความล้มเหลวมา XXXXA และสตีฟก็ออกไป เขาคว้าอันดับที่ 6 เก็บได้ 1,587,160 ดอลลาร์ ชีวิตดำเนินต่อไปสตีฟให้สัมภาษณ์ทางออก รูปภาพ© PokerNews Steve ยอมรับการสูญเสียของเขาได้ดีเป็นพิเศษและให้สัมภาษณ์ทางออกที่ยอดเยี่ยมสองสามครั้ง ฉันไม่รู้ว่าฉันจะรักษาความสงบได้หรือไม่หลังจากที่วิ่งได้แย่พอสมควรในตารางสุดท้ายทั้งหมด เขาเป็นคนที่แข็งแกร่ง สตีฟมีความสุขอย่างแท้จริงที่ได้ร่วมงานด้วย ฉันไม่คิดว่าคนอื่น ๆ ในโต๊ะสุดท้ายจะเป็นนักเรียนที่ดีกว่านี้ แม้ว่าเขาจะทำผิดพลาดเพียงเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่มีค่าใช้จ่ายสูงเกินไปในแง่ของความเสมอภาค แต่ฉันเชื่อมั่นว่าเขาทำผิดพลาดน้อยกว่าที่เขาจะทำได้โดยไม่ต้องฝึกสอน ถ้าสตีฟมีความปรารถนาที่จะอยู่ในวงจรโป๊กเกอร์มืออาชีพฉันมั่นใจว่าเขาทำได้ ดังที่กล่าวมาเขามีงานและชีวิตที่ยอดเยี่ยมซึ่งเขาไม่ปรารถนาที่จะจากไปดังนั้นเขาจะยังคงเป็นนักรบสุดสัปดาห์ระดับโลก เมื่อฉันได้งานเป็นโค้ชสตีฟครั้งแรกฉันมีความสุขที่ได้งาน แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มีเพื่อนไปตลอดชีวิต หวังว่าจะมีใครบางคนตัดสินใจที่จะกระโดดกับฉันอีกครั้งในปีหน้า ฉันชอบประสบการณ์นี้ ยังดีกว่าฉันจะพยายามทำตารางสุดท้ายด้วยตัวเอง หากคุณชอบโพสต์นี้โปรดแบ่งปันกับเพื่อนของคุณ ขอบคุณสำหรับการอ่าน. .

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

The Monster Stack WSOP Event

That is a lot of people!© PokerNews
The 2014 WSOP introduced the concept of the “Monster Stack” tournament, which provides each player with a much larger starting stack than normal.
While it is a well-known fact among professionals that they have a larger edge with a larger stack compared to a smaller stack, the Monster Stack event was one of the largest of the series, attracting a whopping 7,862 players.
When I posted about my confusion on twitter, I was instantly faced with lots of people spewing blatant ignorance. Somehow over the last few years, amateurs got the idea stuck in their head that deep stacks are good for them!
In this blog post, I will explain why the Monster Stack event is bad for amateurs and what they can do to find events that give them the best chance for success.
Before I proceed, please know I am only trying to spread the truth. While it has become clear to me that countless people blindly believe incorrect concepts, if you are an amateur player who cares about money and you seek out deep stacked events consisting of a few professionals, you will quickly find your bankroll is gone.
Playing for Fun
The main reason most amateur players seem to favor deep stacked events is because they allow for “more play.” To them, this means they get to sit at the table for a longer period of time before going broke. This is, of course, correct, because they can lose more hands before becoming handcuffed by a short stack. Compared to normal $1,500 WSOP events, where you are often crippled after losing one marginally significant pot, having a larger stack in terms of big blinds will allow for longer periods of play at the table.
That isn’t a lot of chips!
I want to make it clear that sitting at the table for a long period of time should not be your goal when you enter a poker tournament, assuming you care about money. If you are only playing for entertainment, to complete a “bucket list” item, or for a story to tell your friends, this article is not for you. Those people value experience over money. There is nothing wrong with that at all. However, I try to help people who want to improve at poker, not those who blatantly do not care about knowledge and self-improvement.
In all aspects of life, you can usually find a way to trade money for experience. Most of the time for lunch, I have blended up spinach, kale, parsley, and other vegetables. Yum! However, on some days, I will go out to an overly expensive restaurant and eat fairly unhealthy (compared to raw veggies) food. When I go to a restaurant, I am voluntarily trading money, time, and health for a nice experience and pleasant tastes in my mouth. While I don’t do this too often, perhaps once per week, I enjoy it and will continue to do it.
This guy is clearly having fun.  © PokerListings
I think most amateur poker players who are playing poker for the experience view the Monster Stack event similarly to how I view going out to a fancy restaurant for lunch. There is nothing at all wrong with that. Trying to teach me about nutrition and getting a good value when it comes to dining out at lunch is futile because both of those things are not my goals in the least bit, just like some amateurs’ goals are not to win money in the long run.
I am not on the same page as those players looking for an experience at the poker table because we have vastly different goals. If I want to save money, time, and health, I eat spinach. If I want to spend money, relax, and eat cake, I go to lunch. If you want to maximize your equity, especially if it is certain to be negative (the goal, perhaps, should be to lose less), you should play shallow stacked events. If you want to play poker with the pros, sit at a poker table for a long time, and not instantly go broke, you should play deep stacked events. However, you must realize that you are sacrificing monetary equity for experience equity.
Of course, it is possible to have the best of both worlds, playing deep stacked with an edge, which is what the pros do, but you must accept that you will have to spend tons of time away from the table studying and at the table practicing to develop your skills. Most amateurs refuse to study away from the table and do not have adequate time to spend at the table. If you care about money, you must be realistic with yourself about your goals and your commitment to the game.
My problem occurs when someone tells me “I am playing the monster stack because the deep stack gives me an edge” and also “I play one poker tournament per year.” It is almost impossible for that player to be good at the game.  I am simply being honest and fighting ignorance. Sometimes the truth hurts.
Playing for Money
If you are playing with the intention of trying to not lose your buy-in, you must be perfectly fine with busting out at any point in a tournament. Some of my best days of the summer are when I bust out of within an hour because I get to take the rest of the day off. I would much rather bust one hour into a tournament than eight hours into it, assuming I am not in the money.
It is easy to make bad decisions with a huge stack. © PokerListings
Most amateur players use the extra time afforded to them by having numerous big blinds by waiting around for premium hands. The problem with this is that they often cultivate an overly tight image and fail to get action with their strong holdings. Waiting around for a nut hand is useless if you only win small pots. In order to succeed in deep stacked poker, you have to get at least a touch out of line and let your opponents know you aren’t playing with only the nuts. If they think you are capable of bluffing, you will get paid off much more often.
As an example, in the Monster Stack event, which I made a point to play due to my gigantic perceived edge, someone raised to 3 big blinds and a guy who had yet to reraise over the course of eight hours all of a sudden reraised to 12 big blinds from the button out of his 75 big blind stack. I looked down and found Q-Q. I folded it with little thought.  If my opponent was even the least bit active, I would have happily doubled him up. Instead, I lost nothing. I was not surprised at all to see him turn up A-A. For the record, in tournaments with strong players who play at least marginally aggressively, I don’t think I have ever open folded Q-Q in my life. My opponent’s play cost him around $1,000 in equity and he didn’t even realize it. He was simply happy to win the pot.
Some Math
Lots of other amateurs claimed they don’t like playing short stacked because they are forced to “flip”. While getting it all-in with around 50% equity is never ideal, you will find that if you can get all-in with around 55% equity or more you will crush the competition in the long run. Believe it or not, it is difficult to do once stacks get shallow.
I will demonstrate this concept using oversimplified, but hopefully enlightening, math. In these simulations, you are forced to go all-in every hand in a heads up match. Notice in an actual poker tournament, when you get all-in, it will frequently be against one player, which is a similar situation. You must recognize that if you are overly focused on getting your money in good, you will often be blinding off, making the math much worse for you because when you win, you will not bust your opponents. This gives them the opportunity to run their stack back up, occasionally busting you despite you initially winning almost all of their chips.
Hopefully you know that if everyone has a 50% chance of winning each all-in, in an eight-person heads-up tournament, everyone will win 12.5% of the time. However, if one guy has a 55% chance of winning his flips, meaning each of his opponents has 45% chance against him and 50% against everyone else, the player with 55% will win the tournament a 16.6% of the time, which provides a hefty 32% return on investment. This is because each of his opponents will only win 11.9% of the time.
If instead of only eight people, there were 64, the player with 55% will win 2.77% of the time, which might sound minuscule, but is huge compared to everyone else, who will only win 1.54% of the time. In that event, the player with 55% will have a 77% return on investment, which is more than most top tournament players expect to have in a tournament with many more people. Hopefully you immediately recognize that if you can consistently get your money in good, you will have a larger return on investment as the field size increases.
It is important to realize that when playing deep stacked, good players do not get all-in against an amateur without a hand that can reasonably beat good, but not amazing, postflop hands, such as A-A on 9-7-4-2. It might be hard to believe, but against someone who is a good poker player, you do not want to get all-in with most one pair hands in most situations when you have more than 150 big blinds.
To make matters worse for the amateurs, pros slowly grind up their stacks with minimal risk by stealing lots of pots that do not belong to them. This allows the pros to get all-in as a significant favorite with more chips than their opponents, killing the amateur’s chances in the long run. Notice in a 64 person flipping tournament, if a really good pro has 60% equity and everyone else is neutral, he will win 4.67% of the time with a gigantic 199% return on investment. If instead, all of the stacks are super short, perhaps the best a pro can hope for is to have around 53% equity on average, cutting his return on investment to 41%, giving the amateurs a realistic shot to win in the short run.
This is why deep stacks are devastating for amateurs, assuming they care about money. This is also why you see the same pros making deep runs in major deep stacked events on a consistent basis while they put up less than stellar results in short stacked events. The math is inexorable.
How Did the Amateurs Do in the Monster Stack Event?
If you look up all of the Monster Stack final table players on the Hendon Mob database, you will see that six of the nine players are what I would consider to be mediocre pros or complete pros in the $1,500 and smaller events. Two of the players, including the eventual winner, had almost no live results, but if you take a look at the events they were playing prior to this event, you will notice they were playing mostly high stakes European tournaments. This tells me they are almost certainly strong online players. If you are an online player who plays mostly on the internet and in Europe but you can find a way to come out to beautiful Las Vegas for the WSOP, you are probably excellent at poker. Only one of the players had relatively weak results and even then, he had some.
How did You Do in the Monster Stack Event?
© PokerListings
I got lots of “hate tweets” when I lost, saying that if pros have such a large edge, why didn’t I win? There is a relatively large amount of variance in any poker tournament. How any individual pro fared in the event is entirely irrelevant. You must look at how we did as a whole. Considering that most likely eight out of the nine final table players were at least mediocre pros, we likely did better than average.
That being said, I doubled my 15,000 starting stack to 30,000 without going to a showdown within the first two hours. From there, I got all-in for a giant pot with A-K as an 85% favorite in a spot where I was fairly confident my opponent had A-K, A-Q, or A-J on an A-T-8 board. He had A-Q and got a Q on the river, putting me back to 15,000. I again ground up my stack with no showdown to get to 30,000, and then I lost with A-K versus A-J all-in before the flop to bust. Within a few short hours, I got my money in as an 85% favorite for a two starting stack pot, as a 73% favorite in a four starting stack pot, and I ground up two starting stacks.
I am entirely happy with my performance. The actual outcome (I lost) is irrelevant. Remember, if you are playing poker for a living, you only care about winning equity. Money will come in the long run.
Which Events Should Amateurs Play?
So, which WSOP events should amateurs play, if they are looking for good value for their tournament dollar? They should play events that have the highest variance because those lead to the most flips. This means the typical $1,000 and $1,500 events that have shallow stacks. The Millionaire Maker event is an excellent option for such amateurs looking to play a WSOP event because the stacks are short and the prize pool is huge. If you are looking to gamble hard with at least some equity, that is the event for you. Before buying in, realize you have around a .014% chance of winning, assuming you are a break-even player.
If they play a conservative strategy, they should play events that do not punish being tight with a deep stack. Since pot limit events do not have antes, those are the ideal events for amateurs. Despite this fact, pot limit events attract some of the smallest fields of the series. This is another example of blatant ignorance at work.
My books are a good place to start!
Notice that the WSOP Main Event, which is a giant $10,000 buy-in event, attracts loads of players, and proudly boasts the deepest structure of all events played around the world. This is the one event amateurs should not even consider playing. Instead, they show up in droves.
Of course, the amateurs could spend their time learning the game well before tackling fairly large buy-in events, whatever stack size they provide. That would certainly be a much wiser use of their time and money. Luckily for me, most people find studying to be boring. Poker is alive and well.
Once professionals stop being short-sighted and accept that whatever is good for the amateurs, whether they know it or not, is good for the game, they will fight hard to spread the truth. Sometimes you have to ruffle a few feathers and viciously attack ignorance along the way. I am willing to fight the fight.
Thank you for reading. If you have any comments at all, feel free to share them.

.

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

10 Aspects of a Successful Game

I constantly hear immature poker players talk about how they hate poker and how they think it is intrinsically a bad game. In reality, poker is an outstanding game for numerous reasons.
I read very few weekly columns, but one I never miss is Mark Rosewater’s “Making Magic”. Although his articles are about Magic: the Gathering, a card game that is somewhat a mix between poker and chess, if you have any interest in game design, I strongly suggest you check it out as he is the premier game designer in the world.
One of his articles, “Ten Things Every Game Needs”, discussing the 10 aspects of a successful game, really hit home because, while there are aspects of poker I do not particularly enjoy, such as getting unlucky for huge amounts of money, I realize they are necessary for the game to thrive and survive in the long run.
In this blog post, I am going to go through his list and outline why I think poker is a superb game. My hope is that you see the game in a new light and appreciate it for the various nuances that make it amazing.
Before I get started, it is worth noting that Rosewater initially had 10 aspects of a successful game in his article. I will only be discussing nine of them because one of his aspects deals with selling a game to consumers. Seeing how poker is not sold in the traditional sense, I do not think it is worth discussion. Also, Rosewater mentions that in order to be successful, a game can be missing one of the 10 aspects. Interestingly enough, poker, in my mind, seems to be blatantly missing one of them although I bet quite a few people, particularly amateurs, would disagree.
I am going to briefly discuss a tic-tac-toe at the end of each section to contrast how poker, a good game, and tic-tac-toe, a bad game, differ. It is important to be able to look at all games and see why they work or why they do not. While those points will have nothing to do with poker, I think they are worth considering.
A Goal
All good games must have a goal. If the players have nothing to work towards, they will lose interest and stop playing. The goal of poker is to win money. Tournaments are a particularly engaging form of poker because you often have multiple goals, such as getting your first double up, getting in the money, making the final table, getting heads up and winning the whole thing. Poker also allows for other non-game related goals, such as socializing with your friends or getting a gambling high. Poker definitely succeeds in this category.
The goal of tic-tac-toe is to get three of your symbol in a row. This is clearly defined and concise.
A Clear Set of Rules
The basic rules to poker are easy to learn and understand. Pretty much everyone who plays even small stakes poker understands 95% of the rules. The learning of the basic, and even advanced, rules is not a terribly difficult task. If the rules to a game are too difficult, people will not want to learn to play. I believe one of the reasons Texas Hold’em is the most popular variant of poker is due to its simple rules. If you compare Hold’em to other poker variants, you will see the rules of the other games are much more complicated. While I do not think the rules of any poker game are enough to stop a hardcore gamer from playing, I can see how a novice would not want to learn Pot Limit Omaha 8 or Baducey.
Quite a few players do not know around 5% of the rules of poker, such as the “oversize chip rule” and the somewhat new “first card off the deck” rule. There are various rules in place to deal with a player who acts out of turn or slow the game down.  The Tournament Directors Association has done an excellent job in outlining these rules and implementing a progressive series of penalties for breaking the rules. They actually have a rules booklet that is 15 pages long. You can download it here.
When something happens at the table that is not covered in the rule book, which is extraordinarily infrequent, the floor man, who oversees each game, is given permission to use his judgment and make a rational ruling. While some less experienced floor men get some of these tricky decisions wrong, the best floor men in the world are almost always 100% correct and fair with their decisions. I think poker succeeds wonderfully in the “Rules” section.
The rules of tic-tac-toe take around 30 seconds to learn, allowing anyone to play with no prior experience. While having simple rules can be a good thing, the rules are so simple that the game quickly becomes stale.
For contrast, Chess and Magic: the Gathering both have fairly difficult rules to understand and master. Despite this, both games have a huge following because the price you pay by spending time learning the rules is more than paid back in the form of a lifetime of enjoyment. For example, the Magic rule book is currently a whopping 207 pages long. You can download it here.
That being said, almost no one actually “knows” all of the rules of Magic. The game is designed in a way such at most of the tricky rules are explained as the game progresses, allowing for clean, progressive accumulation of knowledge.
Interaction
Poker is filled with interaction. Since both players have the same goal in poker, winning each other’s money, both players must fight hard to make sure they have a reasonable chance to win. You must adjust your strategy to beat whatever strategy your opponent is currently or expected to be implementing. When you have the nuts, you have to figure out how to make your opponent put in his money with a lesser holding. When you have nothing, you have to either fold or figure out how to make your opponent fold a superior hand. This can be done in numerous ways, such as talking to your opponent, throwing your chips into the pot in a particular way, or simply remaining stoic, using your overall game plan and bet sizing to force your opponent to make an error. Poker clearly succeeds in this category.
There is very little interaction in tic-tac-toe. There is nothing you can say or do to influence your opponent’s decision to play fundamentally sound. You simply make your move and hope your opponent makes an error. That being said, you usually converse with your opponent, mostly due to the game being so boring, which I suppose is a minor redeeming factor.
A Catch-Up Feature
Anyone who has been brutally bad beat can attest to the fact that poker has an excellent catch-up feature build into it. A game will quickly become unplayable when weak players think they have no chance to win. The saying “a chip and a chair” has become famous because you always have some equity as long as you have some money in front of you at the poker table. I have personally watched a guy go from one ante chip with 18 players left in a WPT event to taking home the title. I have gone from having half of the chips at a final table to out in 7th place. Anything can happen in poker, which is one of the reasons people keep coming back to play.
Tic-tac-toe has no catch up feature. If you somehow find yourself behind, you will quickly lose unless your opponent makes an error.
Inertia
Inertia refers to something that drives a game towards completion. In tournaments, the constantly rising blinds ensure the game will end at a scheduled time. While everyone may start deep stacked and be able to play lots of hands after the flop, as the blinds increase, the game eventually evolves into a short stacked game dominated by preflop poker. Interestingly enough, deep stacked poker and short stacked poker require vastly different strategies.
Cash games are a bit different because they never end, assuming you are not playing fairly high stakes or at a casino that closes each night. High stakes games often break when the weak players quit. This unique dynamic often induces the good players to play way too many hands, hoping to win the weak player’s money before he quits for the day. Some players sit at the cash game tables until they are too tired to stay awake.
The best players are able to find a balance between always playing with weak players and playing while alert and focused. Sometimes the game is simply too good to pass up, forcing good players to play when they are overly tired and not playing their “A” game. This is a sacrifice they are willing to make. I think the total lack of completion is something that drives hardcore gamers to cash games because they can play as long as they want.
I think tournaments do an excellent job of bringing the game to a halt whereas cash games do a fairly poor job of it. For this reason, some poker players play exclusively cash games or exclusively tournaments. I believe this is a smart decision for the vast majority of amateurs as the games are totally different and appeal to different player types. There is no point in playing one variant of poker you don’t like as much as another, especially if you think you will have the same win (or loss) rate in both games.
Tic-tac-toe ends when someone gets three symbols in a row or there is a tie. This usually takes around one minute per game. Tic-tac-toe does a good job of ending the game quickly, although it likely ends the game too quickly.
Surprise
Believe it or not, people enjoy not knowing what is going to happen next. Why do you think poker television shows spend time displaying how the flop, turn and river run out after two players get all-in? Most people want to see who wins. You will find very few professionals actually care who wins once the money gets all-in. They simply care about who has the most equity and if both players played their hands in a fundamentally sound manner.
Poker offers a huge level of surprise to someone who thinks they lost a huge pot only to find out they won. On numerous occasions, I have witnessed someone get up from a table, thinking they lost a huge pot, cursing and screaming, only to be told they actually won the hand. Poker makes some people lose their minds.
I personally enjoy the surprise of playing a hand and getting an unexpected turn or river card when playing deep stacked. It is extremely exciting to me to have a well thought out plan for a hand that is forced to change because I did not factor something into my thought process. This forces me to rethink my plan and reminds me to think of all possible outcomes on future betting rounds, which is quite difficult to do all of the time. Poker excels in the surprise category.
The only surprising thing that can occur in tic-tac-toe is when your opponent makes a huge blunder.
Strategy
While there seems to always be a “luck vs. skill” debate raging in the government, I think everyone who has ever played poker for more than an hour realizes there is a huge amount of strategy involved. There must be a built in feature of a game that allows players to define and redefine their strategy as they become more experienced at the game.  You must be able to use your experience from the past to learn to play better in the future. Poker allows for this perfectly.
When someone first starts playing poker, they typically learn some basic strategy, such as “only put money in the pot when you have a strong hand.” Clearly, this does not require much actual strategy or thought. Later, those same players have their eyes opened to the fact that they can bluff, which leads them to think about what cards their opponent is holding. From there, they start thinking about how their hand appears to their opponent. This proceeds until the player learns a somewhat game theory optimal strategy. From there, they learn to think one level ahead of their opponents, adjusting their strategy as they see fit. The layers of strategy built into the game are limitless.
There are mounds of tools available on the internet that you can use to improve your game. There are lots of articles and books available on all subjects pertaining to poker that can help you improve. Some of the best players in the world produce training videos, exposing the plays they make that weaker players do not. If you cannot find excellent poker training material, you are not trying hard enough.
Poker is an engaging game because, at the table, you have to figure out your opponent’s strategy then adjust your strategy to beat their strategy. This means you cannot have a default strategy that will win a huge amount all of the time. The best you can do is develop some sort of game theory optimal strategy, but this will always win significantly less than if you varied your play based on your specific opponent’s tendencies. While you can spend as much time as you want to study the game away from the table, you must be able to think soundly and implement your flexible strategy at the table if you want to make money in the long run. Poker is dense. Dense games require a huge amount of strategy.
Tic-tac-toe has an easily discoverable basic strategy that requires only a few brain cells to figure out. Once you master this strategy, you will be unbeatable.
Fun
“Fun” is a difficult thing to define because different people enjoy different things. While some people enjoy wild fluctuations of the money in front of them, others have no desire to have any swings at all. Some people despise losing money. Some people love even the opportunity to win money. According to Rosewater, the real way to figure out if a game is fun is to ask the players at the end of a game if they would play again.  I have seen numerous players play marathon sessions of poker because they thoroughly enjoy it. I have seen players show up to their local casino at the same time every day to play a small, almost inconsequential, tournament. People love the act of playing poker.
Poker offers numerous avenues of enjoyment besides the act of playing poker. Some players enjoy conversing with other players at the table. Others like to get away from their “real” life and use poker to relax. Some people love to gamble and use poker as their game of choice. Others like to develop strategies and plays that allow them to push the boundaries of what is thought to be possible in the game, figuring out ways to run insane bluffs and make huge folds. While people use poker in different ways to have fun, they all keep coming back, at least until they are broke.
When you play tic-tac-toe, you frequently play for around five minutes then stop. This is because it is not a fun game.
Flavor
Flavor refers to the theme or story of a game. Candy Land, for example, is a race between players to find King Kandy. In reality, players are rolling random dice and moving through a grid of squares with no skill involved whatsoever, but kids love the game. The flavor of Candy Land is sweet!
In my opinion, poker completely lacks flavor although I think most amateurs would disagree. I do not think many people think in terms of the pocket cowboys drowning the two red Aces when their brother rides into town to save them at the river. However, in the past, poker was played in the backs of bars and pool halls. Poker games would frequently get robbed or raided by the police. Fights would break out over bad beats.
While this is not the case in today’s casinos, some players think they are doing something risky by playing poker. Other players associate poker with the Wild West, thinking they are like the old cowboys who could win or lose the farm, given the right amount of luck. I think these people associate poker with being macho. Lots of kids watch their dads go off to play poker and think that if you play poker, you must be a real man.
For those who did not know, the best poker players are overly intelligent people who spend countless hours studying the intricacies of the game, not the guys who show up in muscle shirts and try to beat people up. In my eyes, poker is a math game where you have to make adjustments based on the mistakes you think your opponents are likely to make. I do not think of back rooms, cowboys, or proving my masculinity while playing. I simply show up and do my best to make the best decisions possible. However, I realize I see the game much differently than most people because I have played it for so long. Overall, I think poker fails in this category once players become the least bit seasoned but initially, the game has gushes with flavor.
To continue hating on tic-tac-toe, it has no flavor at all.
Conclusion
As you can see, I think poker passes these nine criteria with flying colors. While cash games may have a bit of problem with inertia and I believe the game lacks flavor, the other aspects of the game more than make up for these minuscule flaws. Seeing how poker continues to grow at a staggering rate, especially in locations where the game has recently been officially and legally introduced, you can bet on it being around for a very long time.
Thank you for reading! If you like this post, please share it with your friends.
 
 

.

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

ฉันลดน้ำหนักได้ 40 ปอนด์และมีรูปร่างที่ดีที่สุดในชีวิตได้อย่างไร

ในบล็อกโพสต์นี้ฉันไม่เพียงจะบอกคุณว่าฉันอ้วนได้อย่างไร แต่ฉันจะอธิบายด้วยว่าฉันมีรูปร่างที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันได้อย่างไร ตลอดโพสต์นี้ฉันจะสรุปการเปลี่ยนแปลงที่คุณสามารถทำได้กับพฤติกรรมการกินของคุณเพื่อให้มีรูปร่างที่ดีโดยใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อย อดีตของฉันตอนเป็นเด็กอายุ 12 ปีอาหารของฉันประกอบด้วยพายไก่ที่เข้าไมโครเวฟได้ผักกระป๋องและโคคา – โคลา บางครั้งเราอาจจะโชคดีและมีพิซซ่าหรืออาหารจีน เนื่องจากมีความกระตือรือร้นพอสมควรฉันจึงไม่ได้มีน้ำหนักเกินตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เมื่อฉันอายุมากขึ้นอาหารขยะก็เริ่มส่งผลเสีย ฉันกินอาหารที่ไร้ค่าแบบเดียวกันนี้ซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับคนอเมริกันส่วนใหญ่จนกระทั่งฉันอายุ 19 ปีเมื่อฉันเริ่มเล่นโป๊กเกอร์อย่างมืออาชีพตอนอายุ 19 ฉันมีน้ำหนักประมาณ 150 ปอนด์และรูปร่างไม่ดี แนวคิดเรื่องสมรรถภาพทางกายเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับฉัน ตอนที่ฉันอายุ 22 ปีฉันหนัก 185 ปอนด์และอ้วนอย่างเห็นได้ชัด เห็นได้ชัดว่าการนั่งเฉยๆและเล่นโป๊กเกอร์ตลอดเวลาไม่ใช่วิธีที่ดีในการฟิตร่างกาย อาหารที่ “ดีต่อสุขภาพ” ของฉันตื่นขึ้นมาวันหนึ่งฉันตื่นขึ้นมาส่องกระจกแล้วเห็นชายหนุ่มที่อ้วนและไม่แข็งแรงจ้องมองมาที่ฉัน มีบางอย่างต้องเปลี่ยนไป ฉันตัดสินใจว่าจะดีต่อสุขภาพด้วยการกินไก่ย่างกับซอสบาร์บีคิวและดื่มน้ำแครนเบอร์รี่เป็นหลัก ฉันคิดว่าไก่ต้องมีสุขภาพดีเพราะแทบไม่มีไขมันและน้ำผลไม้ต้องดีต่อสุขภาพเพราะทำจากผลไม้ สำหรับคนที่ไม่รู้ทั้งซอสบาร์บีคิวและน้ำแครนเบอร์รี่เต็มไปด้วยน้ำตาลซึ่งทำให้คุณแย่มาก อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนั้นทำให้ฉันก้าวไปสู่การรู้แจ้งทางโภชนาการ หลังจากเห็นผลลัพธ์ที่แทบไม่เกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนอาหารของฉันฉันตัดสินใจรับเทรนเนอร์และไปที่โรงยิมเป็นประจำซึ่งจบลงด้วยการประมาณสองครั้งต่อสัปดาห์ ผู้ฝึกสอนได้ให้ความรู้แก่ฉันว่าการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพในปัจจุบันของฉันไม่ดีต่อสุขภาพอย่างไม่น่าเชื่อ เขาแนะนำให้ฉันเริ่มกินเนื้อสัตว์เนยถั่วและแซนด์วิชเยลลี่เยอะ ๆ ปรากฎว่าเขามีแนวคิดเรื่อง“ อาหารสุขภาพ” ผิดด้วย มีข้อมูลที่ผิด ๆ มากมายเกี่ยวกับสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ คำแนะนำที่ได้ผลหนังสือเล่มนี้เปลี่ยนชีวิตของฉัน หลังจากออกกำลังกายอย่างหนักและกินสิ่งที่ฉันคิดว่าเกือบจะดีที่สุดมาสองสามปีโดยแทบไม่ได้ผลลัพธ์เลยฉันสุ่มค้นพบหนังสือ The 4-Hour Work Week ของ Tim Ferriss แม้ว่าหนังสือเล่มนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกาย แต่ก็สอนฉันมากมายเกี่ยวกับการใช้ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ ฉันกินหนังสือและกระหายมากขึ้น หลังจากนั้นไม่นานทิมก็ออกหนังสือเล่มที่สอง The 4-Hour Body ซึ่งทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ในหนังสือเล่มนี้เขาอธิบายถึงอาหารที่เขาเรียกว่า Slow-Carb diet ซึ่งฉันติดอยู่อย่างเข้มงวดเป็นเวลาประมาณหนึ่งปี ฉันเฝ้าดูน้ำหนัก 40 ปอนด์ที่หายไปทำให้ฉันมีรูปร่างที่ดีที่สุดในชีวิต ตามอาหารที่ฉันควรกิน: เนื้อสัตว์ – เนื้อสัตว์ไม่ติดมันเหมาะอย่างยิ่งเว้นแต่จะเป็นอาหารที่กินหญ้า ปลา – ปลาที่จับได้ดีที่สุด ผักไข่ – ผักใบเขียวจะดีที่สุดแม้ว่าอย่างอื่นก็ใช้ได้เช่นกัน ถั่ว – โปรดทราบว่าถั่วอาจเป็นเรื่องยากสำหรับบางคนที่จะย่อย ถั่ว – โดยทั่วไปหลีกเลี่ยงถั่วลิสง ตระหนักดีว่าถั่วส่วนใหญ่มีไขมันที่ดีต่อสุขภาพสูงมากดังนั้นควรรับประทานในปริมาณที่พอเหมาะ น้ำมันเพื่อสุขภาพ – ตัวอย่างเช่นน้ำมันมะพร้าวเนยและน้ำมันปลา ชา – ฉันชอบชาเขียวขาวอูหลงและผู่เอ๋อร์ กาแฟ – มากที่สุดสองถ้วยต่อวัน น้ำ – ดื่มน้ำเยอะ ๆ ไวน์แดง – แค่นิดเดียว! ฉันไม่ได้กินน้ำตาล – ตัวอย่างเช่นโซดาขนมไอศกรีมเค้กช็อกโกแลตคาราเมลซอสบาร์บีคิว ฯลฯ ผลไม้ – ผลไม้เต็มไปด้วยน้ำตาล ธัญพืช – แม้ว่าธัญพืชจะไม่มีรสชาติเหมือนน้ำตาล แต่ร่างกายของคุณจะเปลี่ยนเป็นน้ำตาลที่เผาผลาญได้ยากและเปลี่ยนเป็นไขมันในที่สุด นอกจากนี้ธัญพืชยังย่อยยากอย่างไม่น่าเชื่อ มันฝรั่ง – เต็มไปด้วยคาร์โบไฮเดรต ไขมันทรานส์ – เป็นไขมันที่ไม่ดีต่อสุขภาพที่พบในอาหารแปรรูปส่วนใหญ่ อาหารแปรรูปสูง – หากขายอยู่ตรงกลางทางเดินของร้านขายของชำอาจไม่ดีสำหรับคุณ น้ำมันพืช – ตัวอย่างเช่นน้ำมันคาโนลา, น้ำมัน “พืช”, น้ำมันดอกทานตะวัน, ชอร์ตเทนนิ่ง, เนยเทียม ฯลฯ ส่วนที่สนุกที่สุดเกี่ยวกับ “อาหาร” นี้คือหนึ่งวันต่อสัปดาห์คุณสามารถกินอะไรก็ได้ที่คุณต้องการภายในเหตุผล ฉันมักจะมีพาสต้าในวันโกงของฉัน ฉันชอบพาสต้า! อาหารเริ่มต้นของฉันเมื่อฉันยึดมั่นกับอาหารอย่างเคร่งครัดคือ: สำหรับมื้อเช้าไข่สองฟองพร้อมสลัดหรืออะโวคาโด ชิโปเล่! สำหรับมื้อกลางวันและมื้อค่ำชามเบอร์ริโตจาก Chipotle คำสั่งที่แน่นอนของฉันคือผักกาดหอมถั่วดำไก่ปิโกเดอกัลโลและซัลซ่าเผ็ด ฉันทานอาหารประมาณสิบครั้งต่อสัปดาห์ เป็นที่น่าสังเกตว่าการกินถั่วจำนวนมากในที่สุดก็เริ่มทำร้ายกระเพาะฉันดังนั้นฉันจึงตัดถั่วออก ฉันยังจะกินเนื้อย่างกับผักเป็นระยะ ๆ สำหรับมื้อกลางวันและมื้อเย็น นั่นมัน! ฉันไม่กินผลไม้น้ำผลไม้ขนมปังของหวานอาหารสำเร็จรูปโค้ก ฯลฯ หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนที่ยากลำบากฉันก็หยุดคิดถึงอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพเหล่านี้ ตอนนี้ฉันไม่ชอบโค้กซึ่งเคยเป็นเครื่องดื่มชนิดเดียวที่ฉันดื่ม! สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่า“ อาหาร” นี้เป็นการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต เป้าหมายของฉันไม่ได้อยู่ที่การลดน้ำหนักจำนวนมากแล้วกลับไปใช้นิสัยที่น่ารังเกียจแบบเดิมที่ทำให้อ้วน เป้าหมายของฉันคือการมีรูปร่างที่ดีและอยู่ทรง ฉันไม่เคยกลับไปที่พายหม้อและโค้ก ฉันตระหนักได้ว่าฉันไม่ได้กินอาหารอีกต่อไปเพราะฉันอยากได้อะไรที่อร่อยเข้าปาก ก็กินเพราะอยากฟิตร่างกาย หากคุณต้องการให้อาหารทุกอย่างที่คุณกินมีรสชาติที่น่าอัศจรรย์คุณต้องตระหนักว่าคุณมีแนวโน้มที่จะเสียรูปร่าง บางคนชอบกินของที่มีรสชาติดีและบางคนชอบที่จะมีรูปร่าง แม้ว่าอาหารที่ดีต่อสุขภาพบางอย่างจะมีรสชาติดี แต่คุณจะพบว่าอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพมักจะมีรสชาติดี ในฐานะที่เป็นความสมดุลฉันมีจุดที่จะกินอาหารเช้าและกลางวันได้เกือบสมบูรณ์แบบ สำหรับมื้อเย็นถ้าฉันเห็นอะไรที่ฉันต้องการฉันก็กินมัน ตามที่กล่าวไว้ฉันมักไม่ต้องการสิ่งที่ฉันรู้ว่าไม่ดีต่อสุขภาพอย่างโจ่งแจ้งเพราะฉันรู้ว่ารสนิยมที่ดีในปากของฉันไม่คุ้มกับความเสียหายที่พวกเขาทำกับร่างกายของฉัน เมื่อคุณรู้ว่าการกินอึจะทำให้ร่างกายของคุณกลายเป็นอึคุณจะไม่อยากกินอึอีกต่อไป หากคุณปฏิบัติตามแนวทางข้างต้นเป็นเวลานานกว่าหนึ่งเดือนคุณจะมีน้ำหนักลดลงอย่างแน่นอน ที่สำคัญคือคุณต้องมีวินัย หากคุณหลงทางจากการรับประทานอาหารอย่างต่อเนื่องซึ่งคนส่วนใหญ่ดูเหมือนจะทำคุณจะไม่ได้รับผลลัพธ์ที่ต้องการ เราเสร็จสิ้นการวิ่งมาราธอน NYC Leveling Up หลังจากลดน้ำหนักได้ 40 ปอนด์ฉันตัดสินใจที่จะเพิ่มการออกกำลังกายและสร้างกล้ามเนื้อ ฉันต้องยอมรับแม้วันนี้ฉันสามารถทำงานหนักกว่าที่ฉันทำ ตอนที่ฉันเริ่มออกกำลังกายครั้งแรกฉันจำได้ว่าพูดติดตลกกับเทรนเนอร์ว่าฉันอยากจะวิ่งมาราธอนสักวัน อามีคู่หมั้นของฉันชอบวิ่งแข่งระยะสั้นวันหนึ่งฉันจึงตัดสินใจเข้าร่วมกับเธอ ตลอดสามปีที่ผ่านมาเราทำงานอย่างหนักในการวิ่งระยะทางไกลขึ้น ในที่สุดเราก็เสร็จสิ้นการวิ่งมาราธอน NYC โดยวิ่ง 26.2 ไมล์ในเวลาไม่เกินสี่ชั่วโมง หลังจากเสร็จสิ้นการวิ่งมาราธอนฉันตัดสินใจว่าฉันอยากจะเร็ว ฉันค่อนข้างจะมีร่างกายของนักวิ่งระยะไกลมากกว่าร่างกายของนักวิ่งระยะไกล โตขึ้นฉันไม่เคยอดอาหาร ตอนเป็นเด็กการวิ่ง 9 นาทีต้องดิ้นรน โดยธรรมชาติแล้วฉันตัดสินใจว่าการวิ่ง 5 นาทีจะเป็นการดี ฉันทำงานหนักโดยส่วนใหญ่เป็นการฝึกแบบช่วงความเข้มข้นสูงซึ่งเป็นจุดที่คุณวิ่งอย่างหนักในช่วงเวลาสั้น ๆ แล้วฟื้นตัว ฉันไปถึงจุดที่ฉันสามารถวิ่ง 6 นาทีได้สบาย ๆ ประเด็นนี่คือสิ่งที่ตั้งตาคอย! นั่นคือตอนที่ร่างกายของฉันเริ่มล้มเหลว ทั้งแม่และพ่อของฉันมีปัญหาเกี่ยวกับขา / เท้า / ข้อเท้า ฉันเกิดมาพร้อมกับประเด็นเดียวกัน ฉันได้รับแจ้งจากแพทย์ว่าฉันเป็นโรคข้ออักเสบระยะเริ่มต้นที่เท้าขวา ตอนนี้เจ็บจนต้องเหยียดขาขวาออกสุด ๆ ฉันยังเจ็บส้นเท้าซ้ายอยู่พอสมควร หมอบอกว่ามันไม่ฉลาดสำหรับฉันที่จะวิ่งอีกต่อไป จังหวะไม่ดี! เพื่อไม่ให้ถูกขัดขวางตอนนี้ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ในการออกกำลังกายเพื่อเรียนรู้ที่จะยกน้ำหนักตัวของตัวเองด้วยวิธีต่างๆ ความคิดในการใช้น้ำหนักในการออกกำลังกายทำให้ฉันสนใจมาตลอด ฉันเรียนรู้ที่จะยืนด้วยมือการก้มหลังการดึง ฯลฯ ในช่วงสองปีที่ผ่านมา การรู้วิธีการทำงานที่ดีจากห้องพักในโรงแรมเป็นประโยชน์สำหรับผู้เล่นโป๊กเกอร์ที่เดินทาง เหนือสิ่งอื่นใดตอนนี้ฉันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมาก จากการวิจัยฉันได้เรียนรู้ว่าการมีมวลกล้ามเนื้อจำนวนมากจะเผาผลาญแคลอรี่จำนวนมากในขณะที่คุณนั่งเฉยๆไม่ได้ทำอะไรเลยซึ่งหมายความว่าฉันไม่จำเป็นต้องฝึกหัวใจและหลอดเลือดเกือบเท่าเพื่อไม่ให้น้ำหนักลดลง วันนี้ฉันต้องยอมรับว่าฉันค่อนข้างหละหลวมเมื่อต้องควบคุมอาหารในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา แม้ว่าฉันจะกินคลีนมากกว่าคนเกือบทุกคนที่ฉันรู้จัก แต่ฉันก็ทำได้ดีกว่านี้ ตัวอย่างเช่นฉันอาจดื่มไวน์มากเกินไป มันเป็นเรื่องยากสำหรับฉันเพราะฉันมีแก้วเดียวหรือมากกว่าหนึ่งแก้ว ดูเหมือนฉันจะขาดวินัยในการมีแก้วสองใบ ฉันทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะไม่มีไวน์หรือแก้วเดียว ฉันก็ต้องดิ้นรนเหมือนกัน! ตอนนี้ฉันทำได้ดีกว่าในอดีตมาก การปรับปรุงที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระยะยาว เมื่อฉันอยู่บ้านอาหารเช้าและอาหารกลางวันของฉันประกอบด้วยผักสีเขียวผสมจำนวนมากและอะโวคาโดประมาณครึ่งหนึ่ง บางครั้งฉันก็ชอบทานอาหารเย็นซึ่งคิดว่าไม่เลวร้ายเกินไป เมื่อฉันเดินทางฉันกินสลัดและ Living Fuel Super Greens เป็นส่วนใหญ่ เมื่อฉันกินสมูทตี้สีเขียวจำนวนมากฉันรู้สึกมหัศจรรย์มาก ฉันมีพลังงานมากขึ้นและฉันก็คิดชัดเจนขึ้น สมูทตี้สีเขียวของฉันมักประกอบด้วยน้ำผักโขมผักคะน้าถั่วงอกอัลฟัลฟ่าผักกาดหอมและผักใบเขียวอื่น ๆ ฉันยังเพิ่มแครอทพริกบลูเบอร์รี่โกกิเบอร์รี่เมล็ดเจียและเมล็ดแฟลกซ์ในปริมาณเล็กน้อย ประโยชน์ที่ซ่อนอยู่ของสมูทตี้สีเขียวคือคุณสามารถดื่มได้อย่างรวดเร็ว คนส่วนใหญ่ใช้เวลาอย่างน้อย 30 นาทีในการทำและรับประทานอาหารในแต่ละมื้อ สมูทตี้สีเขียวใช้เวลาเตรียมประมาณ 3 นาทีและ 1 นาทีในการดื่ม การมีชั่วโมงพิเศษในแต่ละวันเพื่อทำสิ่งที่คุณต้องการเป็นประโยชน์มากทีเดียว ฉันยังคงให้ความสำคัญกับการหลีกเลี่ยงธัญพืชทุกรูปแบบเป็นประจำ ฉันพบว่าการกินอาหารประเภทใดก็ตามที่ทำให้พุงของฉันยุ่ง ไม่อยากท้องแตก! ฉันกินพาสต้าหนึ่งชามประมาณเดือนละครั้ง ฉันทานซูชิเป็นครั้งคราวซึ่งดูเหมือนว่าจะเห็นด้วยกับท้องของฉัน ข้าวเป็นเมล็ดเดียวที่ไม่ได้ให้ประเด็นมากมาย ตามที่กล่าวไว้ฉันอาจมีธัญพืชประมาณ 5 มื้อต่อเดือน น้ำหนักของฉันอยู่ระหว่าง 140 ถึง 145 ปอนด์ ฉันไม่เคยดูสถิติเกี่ยวกับการออกกำลังกายมากเกินไปดังนั้นฉันจึงไม่สามารถบอกคุณได้ว่าเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายของฉันหรือตัวเลขอื่น ๆ สำหรับฉันแล้วดูเหมือนว่าสถิติจำนวนมากที่ผู้คนใช้จ่ายเงินเป็นจำนวนมากในการค้นหานั้นไม่เกี่ยวข้องอย่างน้อยก็เพื่อจุดประสงค์ของฉันในการมีรูปร่างที่ค่อนข้างดีโดยไม่ต้องหมกมุ่นอยู่กับมัน เป้าหมายของฉันคือการแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่ต้องใช้พลังงานทางจิตมากเกินไปในเรื่องนี้ ฉันรู้ดีว่าฉันจะไม่มีวันเป็นนักกีฬาชั้นยอดและฉันไม่คิดว่าจะต้องออกกำลังกายและมุ่งเน้นไปที่โภชนาการเหมือนอย่างเดียว อย่างไรก็ตามฉันต้องการมีชีวิตที่ยืนยาวมีความสุขและมีสุขภาพดี แม้ว่าฉันจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนาการหรือการออกกำลังกาย แต่หากคุณมีคำถามใด ๆ ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบคำถามเหล่านี้ ฉันขอให้คุณตรวจสอบ The 4-Hour Body การใช้ข้อมูลในหนังสือเล่มนั้นเปลี่ยนชีวิตของฉัน ฉันหวังว่ามันจะเปลี่ยนแปลงคุณเช่นกัน หากคุณชอบโพสต์นี้โปรดแบ่งปันกับเพื่อนของคุณ! ขอบคุณสำหรับการอ่าน. .

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

10 สิ่งที่คุณสามารถเริ่มทำได้ในวันนี้เพื่อปรับปรุงเกมโป๊กเกอร์ของคุณ

ในบล็อกโพสต์นี้ฉันจะแสดงรายการและอธิบาย 10 สิ่งที่คุณสามารถเริ่มทำได้ตั้งแต่วันนี้ซึ่งจะช่วยปรับปรุงเกมโป๊กเกอร์ของคุณ แม้ว่าคุณจะใช้เพียงหนึ่งในเคล็ดลับที่ระบุไว้ด้านล่าง แต่คุณจะเพิ่มอัตราการชนะของคุณ ไม่มีเวลาที่จะเริ่มปรับปรุงได้ดีไปกว่าวันนี้ 1. เริ่มการหาค่าใหม่ด้วยช่วงโพลาไรซ์ ก่อนที่จะล้มเหลวผู้เล่นโป๊กเกอร์มือสมัครเล่นส่วนใหญ่จะได้รับหนึ่งในสองช่วง มือสมัครเล่นส่วนใหญ่เพียงแค่สร้างใหม่ด้วยมือระดับพรีเมียม นี่เป็นกลยุทธ์ที่แย่มากเพราะมันจะหันหน้าไปทางมือพรีเมี่ยมทั้งหมดของพวกเขาทำให้คู่ต่อสู้ของพวกเขาโทรหาเมื่อได้รับอัตราต่อรองโดยนัยที่เหมาะสมหรือพับเมื่อพวกเขาไม่ได้รับอัตราต่อรองที่เหมาะสม หากคุณหงายมือขึ้นคุณอนุญาตให้ฝ่ายตรงข้ามตัดสินใจได้อย่างสมบูรณ์แบบทำให้คุณเสียเงินเป็นจำนวนมาก เมื่อมีคนทราบว่าการหาเรราใหม่ด้วยมือระดับพรีเมียมเท่านั้นเป็นกลยุทธ์ที่สูญเสียพวกเขามักจะเปลี่ยนไปใช้การหาเรราใหม่ด้วยช่วงเชิงเส้นซึ่งหมายความว่าพวกเขาได้รับการประเมินใหม่ด้วยมือระดับพรีเมียมและมือที่พวกเขามองว่าแข็งแกร่งเช่น AJ และ 7-7 แม้ว่านี่อาจเป็นกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับผู้เล่นที่เรียกเรเรสด้วยมือที่ถูกครอบงำได้ง่ายเช่น A-9 หรือ KT แต่ก็ไม่ใช่กลยุทธ์ที่ดีสำหรับผู้เล่นที่เรียกเรเรตด้วยมือและมือระดับพรีเมียมที่ทำได้ดีเมื่อเทียบกับเส้นตรง ช่วงเช่น 2-2 หรือ 6s-5s คุณจะพบผู้เล่นที่มีความคิดน้อยมากที่เลือกที่จะเรียกเรเรสก่อนที่จะปัดด้วยมือที่ทำไม่ดีกับช่วงเชิงเส้นเพราะพวกเขาตระหนักดีว่าการถูกครอบงำเป็นประจำนั้นเป็นอันตรายเพียงใด โดยส่วนใหญ่แล้วช่วง reraising ในอุดมคติจะเป็นแบบโพลาไรซ์ ซึ่งหมายความว่าช่วงนี้ประกอบด้วยมือที่ดีที่สุดเช่น AA, KK, QQ, JJ และ AK รวมถึงมือที่ไม่ดีพอที่จะเรียกการเพิ่มได้เช่น Ac-9d, Kd-5d และ 9 วินาที -6 วินาที. สังเกตว่าการเรียกร้องแทนที่จะขายของด้วยมือที่ดี แต่ไม่น่าทึ่งเช่น AJ, KQ และ Ts-9 คุณจะได้เห็นว่าคุณล้มเหลวก่อนที่จะลงทุนเงินจำนวนมาก การยกระดับก่อนฟล็อปด้วยช่วงโพลาไรซ์ยังช่วยให้คุณเล่นได้กว้างขึ้นในลักษณะที่ก้าวร้าวเพิ่มผลกำไรจากมือระดับพรีเมียมของคุณอย่างมาก หากคู่ต่อสู้ของคุณไม่แน่ใจว่าคุณมีถั่วหรือไม่มีอะไรเลยพวกเขาจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากอย่างมากในการเล่นกับคุณโดยบังคับให้พวกเขาทำผิดพลาดที่มีค่าใช้จ่ายสูง 2. เริ่มการเดิมพันต่อเนื่องมากขึ้นในเฮดอัพพอท ในขณะที่ผู้เล่นมือสมัครเล่นส่วนใหญ่รู้ว่าจะเดิมพันต่อเนื่องบนฟล็อปเมื่อมือของพวกเขาดีขึ้น แต่พวกเขามักจะล้มเหลวในการเดิมพันต่อเนื่องเมื่อพวกเขาพลาดฟล็อป เมื่อปะทะกับคู่ต่อสู้เพียงคนเดียวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฟลอปที่ควรจะดีสำหรับระยะของคุณและไม่ดีสำหรับระยะของคู่ต่อสู้คุณควรเดิมพันต่อเนื่องเกือบทุกครั้ง ตัวอย่างเช่นหากคุณทำการเพิ่มพรีฟล็อปจากตำแหน่งแรกและเฉพาะการโทรแบบบิ๊กบลายด์เท่านั้นหากฟล็อปมา A-7-3, KQ-2 หรือ 8-4-2 คุณควรเดิมพันต่อเนื่องทุกครั้ง คุณควรพิจารณาการตรวจสอบเบื้องหลัง ได้แก่ 8d-7d-2s และ 6c-5c-4c เพราะโดยเฉลี่ยแล้วสิ่งเหล่านี้ควรจะดีกว่าสำหรับระยะของคู่ต่อสู้มากกว่าของคุณ ดังที่กล่าวไว้หากคุณยกระดับจากทุกตำแหน่งด้วยช่วงกว้างที่เหมาะสมตามที่ฉันแนะนำในหนังสือของฉันคุณสามารถหลีกหนีจากการเดิมพันต่อเนื่องบนกระดานเกือบทั้งหมดได้ในอัตราที่สูงเนื่องจากการปัดใด ๆ สามารถเชื่อมต่อกับมือของคุณได้ สังเกตว่าคุณยกระดับจากตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งเท่านั้นคุณควรวางเดิมพันต่อเนื่องน้อยลงในบางจังหวะเพราะบางครั้งจะเห็นได้ชัดว่าการปัดนั้นแย่มากสำหรับช่วงของคุณ 3. เริ่มสองบาร์เรลมากขึ้น ในขณะที่ผู้เล่นหลายคนค่อนข้างรู้สึกสบายใจกับการเดิมพันแบบต่อเนื่องในฟล็อปส่วนใหญ่ แต่พวกเขาก็ยังไม่รู้ว่าพวกเขาควรจะยิงอีกครั้งในเทิร์นแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเลยก็ตาม เนื่องจากการเดิมพันแบบต่อเนื่องกลายเป็นกระแสหลักมากขึ้นผู้เล่นที่สังเกตได้จึงเริ่มเรียกร้องหรือเพิ่มจำนวนพวกเขาในวงกว้างขึ้น ในการต่อสู้กับคู่ต่อสู้ของคุณที่เรียกการเดิมพันแบบต่อเนื่องของคุณในวงกว้างคุณควรเดิมพันเทิร์นต่อไปด้วยระยะกว้างอย่างน้อยจนกว่าพวกเขาจะทำการปรับเปลี่ยนเพิ่มเติม นอกจากนี้ให้ชี้ไปที่การเดิมพันเกือบตลอดเวลาอีกครั้งในเทิร์นเมื่อกระดานมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเช่นเมื่อการจับฉลากเสร็จสมบูรณ์หรือเมื่อคุณได้รับส่วนของผู้ถือหุ้นเพิ่มเติมเช่นเมื่อคุณออกผลเสมอโดยสมมติว่าคุณไม่คาดหวัง รับเช็คเพิ่ม คุณจะประหลาดใจที่การเดิมพันแบบเทิร์นจะขโมยเงินกองกลางบ่อยเพียงใด 4. เริ่มรับ postflop ที่สะดวกสบาย ในขณะที่คุณเลื่อนขึ้นไปสู่การเดิมพันที่สูงขึ้นคุณจะพบว่าเงินกองกลางขนาดใหญ่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นเนื่องจากการเดิมพันหลังจากการปัด ปัญหานี้อย่างน้อยสำหรับมือสมัครเล่นส่วนใหญ่ก็คือพวกเขามีประสบการณ์ในการเล่นก่อนที่จะล้มเหลวเท่านั้น เนื่องจากคาสิโนในพื้นที่ส่วนใหญ่มีเป้าหมายในการจัดการแข่งขันให้จบลงอย่างรวดเร็วเพื่อให้ผู้เล่นสามารถเข้าสู่เกมเงินสดได้ หากคุณต้องการเลื่อนชั้นในโลกโป๊กเกอร์ทัวร์นาเมนต์คุณต้องสบายใจที่จะไม่ได้รับเงินทั้งหมดก่อนที่จะล้มเหลว แม้ว่าสิ่งนี้จะสร้างสถานการณ์มากขึ้นที่คุณไม่แน่ใจเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของมือคุณจะพบว่าด้วยการฝึกฝนการเลี้ยวและแม่น้ำกลายเป็นที่ที่คุณต้องการลงทุนเงินส่วนใหญ่ 5. เริ่มวางคู่ต่อสู้ของคุณในระยะของมือ หากคุณไม่วางคู่ต่อสู้ในระยะของมือในทุกๆมือของโป๊กเกอร์ที่คุณเห็นแสดงว่าคุณเล่นไม่ถูกต้อง หากคุณให้ความสนใจเฉพาะเมื่อคุณมีส่วนร่วมในเงินกองกลางคุณจะล้มเหลวในการพัฒนาการอ่านที่สำคัญสำหรับคู่ต่อสู้ของคุณทำให้คุณต้องเสียเงินเป็นจำนวนมากเมื่อใดก็ตามที่คุณเข้าสู่เงินกองกลาง การไม่ให้ความสนใจคุณจะพลาดเวลาที่ใช้ในการเรียนรู้วิธีกำหนดผู้เล่นให้อยู่ในช่วง หากคุณฝึกฝนอย่างมีสติทุกครั้งที่คุณอยู่ที่โต๊ะโป๊กเกอร์ทักษะของคุณจะดีขึ้น หากคุณไม่ใส่ใจคาดว่าจะขาดทุนในระยะยาว 6. เริ่มฝึกโป๊กเกอร์รูปแบบอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณต้องการเล่นการแข่งขันโป๊กเกอร์ฉันขอแนะนำให้คุณเรียนรู้การเล่นทั้งแบบมือสั้นและแบบหัวขึ้น ผู้เล่นโป๊กเกอร์สมัครเล่นส่วนใหญ่กลัวการเล่นกับคู่ต่อสู้เพียงไม่กี่คนเนื่องจากถูกบังคับให้เล่นมือที่พวกเขามองว่าอ่อนแอ ในความเป็นจริงพวกเขาไม่เข้าใจว่าค่ามือเปลี่ยนไปอย่างไร สิ่งนี้ทำให้พวกเขาปรับเกินหรือปรับน้อยเกินไปซึ่งนำไปสู่ข้อผิดพลาดอย่างมาก แม้ว่าการขาดความเข้าใจนี้จะไม่เป็นปัญหามากนักหากคุณเล่นเต็มโต๊ะอยู่ตลอดเวลา แต่ในทัวร์นาเมนต์คุณถูกบังคับให้เล่นมือสั้นเมื่อเงินส่วนใหญ่อยู่บนเส้น หากคุณไม่รู้ว่าจะเล่นมือสั้นอย่างไรคุณจะเสียเปรียบอย่างมาก ผู้เล่นเกมเงินสดไม่ได้รับการยกเว้นจากแนวคิดนี้ โอกาสในการทำกำไรสูงสุดในเกมเงินสดมักเกิดขึ้นเมื่อคุณสามารถเริ่มเกมกับผู้เล่นคนอื่นเพียงไม่กี่คนหรือในตอนดึกเมื่อโต๊ะกำลังจะพัง สิ่งนี้ช่วยให้คุณเล่นได้หลายมือมากกว่าปกติกับผู้เล่นที่อ่อนแอที่สุดในโต๊ะทำให้คุณมีอัตราการชนะมาก หากคุณปฏิเสธที่จะเล่นมือสั้นคุณจะพลาดโอกาสในการสร้างรายได้ที่สำคัญเหล่านี้ ฉันขอแนะนำให้คุณเรียนรู้การเล่นเกมอื่น ๆ นอกเหนือจากโฮลด์ที่ไม่มีขีด จำกัด การเรียนรู้เกมอื่น ๆ จะบังคับให้คุณหลุดพ้นจากความคิดเริ่มต้นใด ๆ ที่คุณอาจมีเกี่ยวกับกลยุทธ์โป๊กเกอร์มาตรฐาน ดังที่กล่าวไว้อย่าใช้เวลากับเกมอื่นมากเกินไปเพราะเวลาส่วนใหญ่ของคุณควรมุ่งเน้นไปที่เกมที่คุณคาดว่าจะทำกำไรได้มากที่สุดในระยะยาว นี่ไม่ใช่ฉัน แต่ก็ใกล้พอ 7. เริ่มมีรูปร่าง ผู้เล่นโป๊กเกอร์สมัครเล่นส่วนใหญ่คิดว่าโป๊กเกอร์เล่นโดยใช้ความรู้สึกเท่านั้น ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่อยู่ด้านบนสุดของเกมทำหน้าที่ด้านเทคนิคของโป๊กเกอร์ได้ดีอย่างน่าอัศจรรย์ สิ่งที่แยกพวกเขาคือสภาพจิตใจและร่างกาย หากผู้เล่นคนหนึ่งสามารถเล่นได้ดีเป็นเวลา 8 ชั่วโมงและอีกคนหนึ่งสามารถเล่นได้ดีเป็นเวลา 12 ชั่วโมงผู้เล่นที่สามารถเล่นได้ดีเป็นเวลา 12 ชั่วโมงเกือบจะได้รับเงินมากขึ้นในระยะยาว การมีรูปร่างที่ดีเยี่ยมจะช่วยให้คุณเล่นได้นานขึ้นโดยไม่สูญเสียสมาธิหรือการควบคุมอารมณ์ วิธีที่ชัดเจนที่สุดในการมีรูปร่างที่ดีขึ้นคือการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ หากคุณเพิ่งเริ่มออกกำลังกายอย่าผลักดันตัวเองให้หนักเกินไป ไม่มีอะไรผิดในการเริ่มต้นอย่างช้าๆและค่อยๆก้าวไปสู่กิจวัตรที่มีพลังมากขึ้น หากคุณไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ไหนให้จ้างผู้ฝึกสอนหรือศึกษาเรื่องนี้ทางออนไลน์ ฉันขอแนะนำให้คุณออกกำลังกายอย่างพอประมาณก่อนการเล่นโป๊กเกอร์แต่ละครั้ง วิธีนี้จะช่วยให้คุณอยู่ในโซนช่วยให้คุณคิดได้ชัดเจนขึ้น ในขณะที่คนส่วนใหญ่เห็นได้ชัดว่าการออกกำลังกายมักถูกละเลย คุณต้องตระหนักว่าสิ่งที่คุณใส่เข้าไปในปากของคุณจะเปลี่ยนสภาพร่างกายและความคิดของคุณโดยตรง หากคุณกินพาสต้าและไอศกรีมเป็นประจำคุณควรคาดหวังว่าจะมีวิจารณญาณที่ขุ่นมัวและมีน้ำหนักเกิน ถ้าคุณกินเนื้อสัตว์และผักไม่ติดมันคุณจะคิดได้ชัดเจนและมีรูปร่าง การเปลี่ยนจากการกินอึทั้งหมดเป็นการกินอาหารที่มีประโยชน์ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนไป ฉันขอแนะนำให้คุณพิจารณาเป็นอย่างยิ่ง 8. เริ่มนอนให้ถูกต้อง ฉันรู้ว่าถ้าฉันไม่ได้นอนอย่างน้อย 7 ชั่วโมงต่อคืนฉันจะไม่เล่นโป๊กเกอร์ที่ดีที่สุดในวันถัดไป มันเป็นเรื่องง่ายเหมือนที่. ฉันให้ความสำคัญสูงสุดกับการนอนหลับอย่างน้อย 7 ชั่วโมงเมื่อฉันรู้ว่าฉันจะเล่นโป๊กเกอร์ในวันรุ่งขึ้น ถ้าเพื่อนของฉันต้องการออกไปเที่ยวตอนดึกหรือมีปัญหาทางธุรกิจที่เรียกร้องความสนใจของฉันฉันก็เพิกเฉยต่อพวกเขาและเข้านอน ฉันชอบคิดมากด้วยจิตใจที่แจ่มใส ถ้าฉันเหนื่อยที่โต๊ะโป๊กเกอร์นั่นหมายความว่าฉันทำผิดพลาดอย่างรุนแรงในคืนก่อนหน้านี้ 9. เริ่มเขียนและทบทวนมือของคุณ หากคุณไม่ทบทวนการเล่นของคุณในตอนท้ายของเซสชันส่วนใหญ่คุณจะพลาดเวลาศึกษาอันมีค่ามากมาย ฉันขอแนะนำให้คุณพกสมุดบันทึกติดตัวและจดทุกมือสำคัญของโป๊กเกอร์ที่คุณเล่นไปตลอดชีวิต คุณจะตกใจว่าความจำของคุณจะล้มเหลวได้อย่างไรถ้าคุณพยายามจำทุกมือของคุณ ฉันได้สร้างวิดีโอฟรีเพื่ออธิบายว่าฉันบันทึกมือทั้งหมดไว้ที่โต๊ะโป๊กเกอร์ได้อย่างไรในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา เมื่อคุณบันทึกมือแล้วคุณสามารถพูดคุยกับเพื่อนและโค้ชโป๊กเกอร์ของคุณได้ นอกจากนี้คุณยังตรวจสอบได้ในตอนท้ายของวันเพื่อดูว่าคุณได้ทำข้อผิดพลาดที่ชัดเจนหรือไม่ ส่วนใหญ่แล้วฉันมักจะไม่พอใจกับการเล่นไม่กี่มือ ฉันชี้ให้เห็นว่าฉันผิดพลาดตรงไหนและปรับตามนั้น เมื่อเวลาผ่านไปคุณน่าจะเห็นข้อผิดพลาดลดลงและอัตราการชนะของคุณจะเพิ่มขึ้น 10. เริ่มเรียนโป๊กเกอร์ หากคุณใช้เวลาส่วนใหญ่ทุ่มเทให้กับโป๊กเกอร์นั่งโต๊ะโป๊กเกอร์จริง ๆ แสดงว่าคุณยังศึกษาไม่เพียงพอ ก่อนที่ฉันจะเล่นโป๊กเกอร์ด้วยเงินจริงฉันอ่านหนังสือโป๊กเกอร์มากกว่า 10 เล่มอย่างขยันขันแข็ง จากการศึกษาก่อนที่ฉันจะเล่นฉันมีข้อได้เปรียบอย่างมากจากการแข่งขันที่เรียนรู้จากประสบการณ์เป็นหลัก เมื่อฉันเริ่มเล่นฉันเริ่มเล่นเกมได้อย่างยอดเยี่ยมโดยใช้เวลาเรียนประมาณครึ่งหนึ่งของฉันและอีกครึ่งหนึ่งเล่น วันนี้คุณสามารถเรียนรู้ได้อย่างง่ายดายโดยดูวิดีโอการฝึกอบรมและอ่านหนังสือจากผู้เล่นที่ดีที่สุดในโลก ฉันได้ตีพิมพ์หนังสือหลายเล่มรวมทั้งเว็บไซต์ฝึกอบรม FloatTheTurn.com ที่ซึ่งฉันโพสต์วิดีโอฝึกโป๊กเกอร์เป็นประจำ แน่นอนฉันขอแนะนำให้คุณศึกษาจากผู้เล่นระดับโลกคนอื่น ๆ ด้วย ฉันเป็นสมาชิกของไซต์การฝึกอบรมหลายแห่งและฉันศึกษาวิดีโอฝึกอบรมโป๊กเกอร์เป็นประจำ ดูวิดีโอการฝึกอบรมของฉันฉันพบว่าการสัมมนาผ่านเว็บแบบสดเป็นเครื่องมือการเรียนรู้ที่ดีกว่าหนังสือหรือวิดีโอการฝึกอบรมมาตรฐานเนื่องจากอนุญาตให้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ชมและผู้สอนเป็นจำนวนมาก ปฏิสัมพันธ์คือกุญแจสำคัญ ฉันเป็นเจ้าภาพการสัมมนาผ่านเว็บถาม – ตอบรายเดือนสำหรับสมาชิก FloatTheTurn.com ทุกคนและฉันยังจัดทำสัมมนาทางเว็บเกี่ยวกับเดือนละครั้งซึ่งฉันจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเฉพาะโดยละเอียด การลงรายละเอียดจำนวนมากในเรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการเรียนรู้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้เล่นขั้นสูงที่มีความเชี่ยวชาญพื้นฐานเบื้องต้นของเกมแล้ว สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับการสัมมนาผ่านเว็บที่ผ่านมาของฉันโปรดดูที่หน้าผลิตภัณฑ์ของฉัน สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับการสัมมนาผ่านเว็บสดในอนาคตของฉันลงทะเบียนเพื่อรับรายชื่ออีเมลของฉัน หากคุณมีทรัพยากรฉันขอแนะนำให้คุณจ้างโค้ชโป๊กเกอร์ คุณจะพบว่าวิธีที่คุ้มค่าที่สุดในการทำเช่นนี้มักจะจ้างคนที่เล่นเดิมพันสูงกว่าที่คุณเล่นเล็กน้อย หากปกติคุณเล่น $ 2 / $ 5 ที่คาสิโนในพื้นที่ของคุณให้จ้างคนที่ชนะเกม $ 5 / $ 10 หากคุณเล่นทัวร์นาเมนต์ 1,000 เหรียญให้จ้างคนที่ทำได้ดีในทัวร์นาเมนต์ 3,500 เหรียญเป็นประจำ หากคุณพบว่าคุณทำงานกับโค้ชคนใดคนหนึ่งได้ไม่ดีให้หาคนอื่น ในฐานะลูกค้าคุณควรกำหนดจุดที่จะได้รับทุกสิ่งที่คุณต้องการจากประสบการณ์การฝึกอบรมโป๊กเกอร์ ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับ 10 เคล็ดลับเหล่านี้เพื่อช่วยปรับปรุงเกมโป๊กเกอร์ของคุณ หากคุณมีข้อเสนอแนะหรือความคิดเห็นโปรดแจ้งให้เราทราบ ขอบคุณสำหรับการอ่าน! .

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

สองมือที่ตรงข้ามกันอย่างโจ่งแจ้งจาก Borgata

ในบล็อกโพสต์นี้ฉันจะเปิดเผยข้อบกพร่องที่ฉันมีในเกมให้คุณทราบ ฉันจะอธิบายการดำเนินการที่ฉันกำลังดำเนินการแก้ไข ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับการมองตรงไปตรงมาในใจของฉัน บอร์กาต้า! เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันมีความสุขที่ได้เล่นงาน Borgata Poker Open World Poker Tour มูลค่า 3,500 เหรียญ ต้องยอมรับว่า Borgata ทำงานได้อย่างยอดเยี่ยมในการพัฒนาชุมชนโป๊กเกอร์ของพวกเขาและพัฒนาเกมของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง พวกเขาเป็นหนึ่งในคาสิโนแห่งแรกที่ลดการซื้อในกิจกรรมหลักของพวกเขาลงเหลือ 3,500 ดอลลาร์ซึ่งทำให้ผู้เล่นที่อ่อนแอสามารถเข้าสู่เหตุการณ์หลักได้ง่ายขึ้นมากทำให้งานนี้สร้างผลกำไรให้กับผู้เล่นโป๊กเกอร์มืออาชีพได้มากแม้จะมีการซื้อที่ลดลง (สรุปสั้น ๆ สำหรับผู้ที่ไม่รู้กำไรที่คาดหวัง = ((ผลตอบแทนจากการลงทุน x ซื้อเข้า) – Rake)) ทั้งในวันที่ 1a และ 1b ฉันได้รับเงินมากมายทั้งในด้านดีและไม่ดีเพียงเล็กน้อย ดังนั้นฉันจึงมีความสุขกับสิ่งนั้น เชื่อหรือไม่ว่าฉันได้ All-in กับชุดในทั้งสองวันและแพ้การจับฉลาก ช่วงเวลาแห่งความสนุก! ฉันคิดว่างานนี้เป็นหนึ่งในทัวร์นาเมนต์ที่ดีที่สุดของฉันจนถึงปัจจุบัน ฉันจดจ่อกับการอ่านที่ถูกต้องและโดยทั่วไป อย่างไรก็ตามมีมือหนึ่งที่ฉันฆ่าซึ่งฉันจะพูดถึงต่อไปในโพสต์นี้ ฉันมุ่งเน้นอย่างหนักกับการไว้วางใจการอ่านของฉัน ในการสัมมนาทางเว็บเมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันเป็นเจ้าภาพร่วมกับผู้อ่านที่เก่งที่สุดในโป๊กเกอร์ Phil Hellmuth เขาพูดถึงวิธีที่เขาเชื่อถือการอ่านของเขาทั้งหมด ที่ผ่านมาฉันกลัวเล็กน้อยที่จะเชื่อใจการอ่านของฉันแบบสุ่มสี่สุ่มห้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาไม่สมเหตุสมผล ด้านล่างนี้เป็นสองมือที่ฉันอ่านหนังสือหนักเกินไป ประการแรกฉันเชื่อใจพวกเขาและในครั้งที่สองฉันปล่อยให้สมองส่วนวิเคราะห์ของฉันควบคุมการกระทำของฉันซึ่งนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ทำลายล้าง บิ๊กคอลมือ 1 ฉันเพิ่มเป็น 525 ที่ 100/200 จากตำแหน่งที่ 2 ด้วย As-Kc จากชิป 61,000 สแต็กของฉัน ชายวัย 40 ปีที่อาจเอียงได้ถึง 1,500 จากกองชิป 21,000 ชิ้นของเขาจากที่นั่งโลแจ็ค ฉันปรับใหม่เป็น 3,500 และเขาก็โทรมาทันที ใบปัดมา 7c-5c-4s ฉันเดิมพัน 4,000 และเขาก็ทุ่มเงินเพิ่มอีก 13,500 ทันที ฉันไม่คิดนานเกินไปก่อนที่จะโทร. ฉันมี Ad-Td ของเขาในสภาพที่ไม่ดี เขาไม่สามารถปรับปรุงได้และฉันก็ตักหม้อดีๆ คณิตสนุก! ทุกคนที่โต๊ะบอกฉันว่ามันเรียกว่าอะไรที่น่าทึ่ง แต่ในใจฉันมันค่อนข้างง่าย ฉันต้องการชนะประมาณ 32% ของเวลาที่จะคุ้มทุนตามอัตราต่อรองเงินกองกลาง ถ้าคู่ต่อสู้ของฉันมีมือที่แข็งแกร่งเช่น QQ หรือ 6-6 ฉันมีส่วนแบ่งระหว่าง 23% ถึง 30% ทำให้ฉันเรียกผู้แพ้ได้เล็กน้อย ถ้าเขามีชุดฉันวาดเกือบตายซึ่งจะเป็นหายนะ อย่างไรก็ตามฉันคิดว่าเขามักจะเล่นช้าในเซตเกือบตลอดเวลา หากเขามีการจับฉลากที่ไม่มีการจับคู่ฉันมีระหว่าง 45% ถึง 60% ซึ่งหมายความว่าฉันควรโทรหา หากเขาสูญเสียความคิดของเขาด้วยมือที่ไม่ได้จับคู่แบบสุ่มฉันจะมีส่วนแบ่งระหว่าง 75% ถึง 85% แน่นอนคุณไม่สามารถเฉลี่ยตัวเลขเหล่านี้และดูว่าคุณยืนอยู่ที่ไหน คุณต้องพิจารณาว่าช่วงของเขานั้นประกอบขึ้นจากมือแต่ละประเภทเท่าใด ตัวอย่างเช่นถ้าเขามีน้ำหนักมากเกินไปในช่วงของเขาฉันก็พับได้ง่าย ถ้าเขามีคู่เกินและดึงฉันต้องโทรหาอย่างไม่เต็มใจ ถ้าเขาวิ่งบลัฟเยอะ ๆ ฉันก็โทรหาง่ายๆ ดังที่กล่าวมานั้นเป็นการยากที่จะทราบว่าคู่ต่อสู้ของคุณสามารถวิ่งบลัฟที่บ้าคลั่งสำหรับชิปทั้งหมดของเขาโดยไม่มีเหตุผลที่ดีได้หรือไม่ โชคดีสำหรับฉันฉันมีพัฒนาการอ่านคู่ต่อสู้ค่อนข้างแข็งแกร่ง ก่อนอื่นเขาเป็นคนขี้งกอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนเขาจะเป็นคนที่มีความสามารถในการคิดซึ่งหมายความว่าฉันคิดว่าอย่างน้อยเขาก็ค่อนข้างรู้ว่าเขาดูเหมือนฉัน หลังจากที่ฉันเดิมพันความล้มเหลวอย่างต่อเนื่องเขาก็เข้ามาทั้งหมดทันที สิ่งนี้ทำให้ฉันคิดว่าเขามีมือระดับพรีเมี่ยมการจับฉลากหรือไม่มีอะไรเลย เนื่องจากฉันมีรูปร่างที่ดีต่อทั้งการไม่ทำอะไรเลยและการเสมอและมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะมีมือระดับพรีเมียมบนกระดานนี้การออลอินที่รวดเร็วของเขาทำให้ฉันคิดว่ามือของฉันอยู่ในสภาพร่อแร่เป็นอย่างน้อย ฉันแน่ใจว่าฉันยังหยิบขึ้นมาจากจิตใต้สำนึกบางอย่างที่บอกว่าฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ คุณจะพบว่าหลังจากที่คุณเล่นโป๊กเกอร์ทุกวันเป็นเวลาประมาณห้าปีคุณก็ “รู้” นี่เป็นหนึ่งในจุดที่ฉันมั่นใจมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ว่าเขากำลังประจบประแจง (เกือบ) บิ๊กโฟลด์มือต่อไปนี้เป็นมือที่ถูกจับออกจากการแข่งขัน แม้จะเริ่มต้นวันใหม่ได้ดีด้วยการได้ถึง 100,000 ชิป แต่ฉันก็พบว่าตัวเองกลับมามีกองหลังสั้น ๆ หลังจากออกทริปและแพ้บ้านเต็มหลังจากนั้นก็แพ้ด้วย 5-5 เมื่อเทียบกับ AK มือ 2 ในมือนี้ฉันยกได้ถึง 2,200 จาก 23,000 กองที่ 500 / 1,000 + 100 ด้วย Kh-9c จากที่นั่งจี้ LAG วัย 40 ปีที่สาดแสงสุด ๆ ถูกเรียกมาจากคนตาบอดตัวเล็กและเด็กที่เห็นได้ชัดว่าเป็นมือสมัครเล่นที่เล่นสไตล์ที่ค่อนข้างแน่นและไม่โต้ตอบที่เรียกว่าบิ๊กบลายด์ ใบปัดมา Ks-Qd-4c Small Blind ตรวจสอบแล้ว Big Blind คิดสองสามวินาทีก่อนที่จะตรวจสอบ ฉันมีดริฟท์ที่เขาต้องการเดิมพัน แต่เลือกที่จะตรวจสอบแทน ฉันตัดสินใจเดิมพัน 2,600 เพื่อหวังว่าจะทำให้ Small Blind สูญเสียความคิดของเขาและเลี้ยงดูฉันด้วยอากาศซึ่งเขาสามารถทำได้อย่างแน่นอน Small Blind พับอย่างรวดเร็วและ Big Blind คิดประมาณหนึ่งนาทีก่อนพูดว่า “Raise” และใส่ชิป 5,000 ชิ้น เขาบอกว่าเขาต้องใส่ 5,200 ซึ่งเขาทำได้ ฉันเลือกที่จะโทร. เทิร์นคือ (Ks-Qd-4c) -8c คู่ต่อสู้ของฉันครุ่นคิดสักพักก่อนที่จะถามฉันว่าฉันเหลือเท่าไหร่ในกองของฉัน หลังจากนั้นเขาก็ออลอิน ฉันโทรไปและแพ้ Kd-Qc ของเขา ฉันผิดตรงไหน? ในขณะที่การตรวจสอบความล้มเหลวจะช่วยประหยัดเงินได้มากที่สุดฉันคิดว่าการเดิมพันฟล็อปเพื่อความคุ้มค่าการป้องกันและบางทีเพื่อให้ Small Blind ออกสปาซเป็นสิ่งจำเป็น อย่างไรก็ตามเมื่อมือสมัครเล่นแบบพาสซีฟที่แน่นหนาในการยกเช็คบิ๊กบลายด์ฉันคิดว่าฉันน่าจะพบว่าพับง่าย การตรวจสอบการปัดแบบแปลก ๆ ของเขาบวกกับการเพิ่มขั้นต่ำของการคลิกผิดของเขาควรทำให้ฉันเข้าใจอย่างโจ่งแจ้งว่าเขาไม่ได้ยุ่ง หากคุณไม่รู้สึกตัวเมื่อมีคนพยายามหยิบยกและตื่นเต้นมากจนเขาไม่สามารถคิด 2,600 x 2 ในหัวได้เขามักจะมีมือระดับพรีเมี่ยม ฉันเชื่อมั่นในตัวเองว่าเขาอาจใช้บรรทัดนี้กับ AQ, QJ, JT หรือบางทีและ K แน่นอนว่ากระบวนการคิดของฉันแย่มาก คู่ต่อสู้ที่เฉพาะเจาะจงนี้ไม่เคยยุ่งในจุดนี้ เมื่อได้รับสายล้มเหลวของฉันฉันคิดว่าการโทรออกที่แม่น้ำนั้นค่อนข้างจำเป็น ฉันไม่ชอบ แต่ฉันคิดว่ามันเป็นการเล่นเพียงอย่างเดียวที่สมเหตุสมผลเพราะฉันคาดหวังว่าเขาจะเข้าร่วมกับช่วงตรวจสอบการปัดทั้งหมดของเขาซึ่งฉันคิดว่ามีมือที่แย่กว่าที่ฉันเอาชนะ เป็นที่น่าสังเกตว่าเมื่อมีคนถามคุณว่าคุณเหลือเงินเท่าไหร่ก่อนที่จะออล – อินเขามักจะมีพรีเมี่ยมในมือ K-9 แพ้มือพรีเมี่ยมทั้งหมด บางทีฉันอาจจะช่วยชีวิตบิ๊กบลายด์ 13 ครั้งสุดท้ายได้ ก่อนที่ฉันจะสรุปโพสต์นี้ฉันต้องการพูดถึงว่าต้องใช้ทักษะจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อในเกมใด ๆ ในการทำความเข้าใจความแตกต่างระหว่างความโชคร้ายและการเล่นที่ไม่ดี ในขณะที่มือที่จับไม่ได้ของฉันอาจถูกมองว่าเป็นผู้ที่เย็นกว่าซึ่งผู้เล่นส่วนใหญ่เสียทุกครั้ง แต่ฉันไม่เห็นว่าเป็นแบบนั้น ฉันมองว่ามือที่ถูกปิดตายของฉันเป็นสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงได้อย่างหมดจด แม้ว่าการพับใบปัดจะช่วยฉันได้เพียง 18 สแต็กตาบอดขนาดใหญ่ แต่ฉันควรจะพับและพยายามวิ่งขึ้นต้นขั้ว ฉันอยากจะพูดให้ชัดเจนที่สุดว่าฉันไม่ได้มองย้อนกลับไปที่มือนี้และคิดว่า“ ฉันเล่นผิดอย่างชัดเจนเพราะฉันแพ้” ฉันไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าฉันจะเสียไพ่โป๊กเกอร์หรือไม่โดยไม่คำนึงถึงเงินเดิมพัน สิ่งที่ฉันสนใจคือการตัดสินใจที่ดีเพื่อให้ได้มาซึ่งความเสมอภาคในระยะยาว ในขณะที่ฉันรู้สึกว่าฉันทำงานได้ดีเกือบตลอดเวลา แต่มือ K-9 ก็ผิดพลาดอย่างชัดเจน ฉันต้องชี้ให้เห็นเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดเดียวกันซ้ำสองครั้ง ฉันเรียนรู้อะไรได้บ้างจากสิ่งนี้ ตลอดทัวร์นาเมนต์นี้ฉันได้รับโทรศัพท์ที่ดีมากมายและสิ่งที่ฉันเชื่อว่าจะทำได้ดีเพียงไม่กี่ครั้ง อย่างไรก็ตามเป็นที่ชัดเจนสำหรับฉันว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสแต็คเริ่มหดตัวฉันมีแนวโน้มที่จะตัดสินใจโดยอาศัยคณิตศาสตร์ที่เรียนรู้เมื่อหลายปีก่อนในฐานะผู้เล่นออนไลน์ เมื่อคุณแทบจะไม่อ่านคู่ต่อสู้ของคุณสิ่งที่คุณต้องพึ่งพาคือคณิตศาสตร์ นั่นไม่ใช่กรณีของโป๊กเกอร์สด เมื่อคุณมีบิ๊กบลายด์ 23 กองคุณแทบจะไม่ต้องมองหาที่พับคู่บน เนื่องจากฉันรู้ว่าคู่ต่อสู้ของฉันไม่ได้เข้ามายุ่งฉันควรจะพับวินัย ออนไลน์ยกเว้นในสถานการณ์ที่หายากที่สุดการรู้ว่าคู่ต่อสู้ของฉันไม่ยุ่งเกี่ยวจะเป็นไปไม่ได้ สดมันควรจะใส เนื่องจากฉันได้ทำงานอย่างหนักเพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่านที่ค่อนข้างแข็งแกร่งซึ่งดูเหมือนจะเป็นวิธีที่ถูกต้องบ่อยกว่าที่เป็นอยู่ฉันควรพึ่งพาพวกเขาให้มากขึ้น ในอนาคตฉันจะทำงานให้หนักขึ้นในการพับขนาดใหญ่ ปัญหาในการพับได้ดีคือโดยปกติแล้วคุณต้องการให้การพับของคุณถูกต้องเป็นเปอร์เซ็นต์มากในขณะที่การโทรของคุณแทบจะไม่จำเป็นต้องถูกต้องเพื่อให้ได้กำไรเนื่องจากอัตราต่อรองของพ็อด ปัญหานี้ทำให้ฉันมักเรียกร้องให้กว้างเกินไปโดยเฉพาะกับผู้เล่นที่กระตือรือร้นพอสมควร มีแล้ว! ฉันต้องเชื่อใจมากขึ้นในการอ่านของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงการพับ ตอนนี้ฉันได้นำสิ่งนี้มาให้ทุกคนได้อ่านแล้วคาดว่าฉันจะไม่พับอีก! หากคุณชอบการวิเคราะห์ด้วยมือประเภทนี้และต้องการมากกว่านั้นฉันขอแนะนำให้คุณอ่านหนังสือของฉัน The Main Event with Jonathan Little ขอบคุณสำหรับการอ่าน. ขอให้โชคดีในเกมของคุณ .

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

Travel Rake

In this blog post I will detail one of the most costly leaks that aspiring poker pros fail to comprehend or even acknowledge. I will also outline ways for you to plug this leak so it doesn’t destroy your bankroll. It should be noted that this post is for people who care about money. If you are super rich or simply do not care about money, ignore this post
I frequently get emails from my students detailing their poker trips. One of the most common mistakes they make pertains to how much time and money they spend to actually play a tournament series. It is not uncommon for someone to go on a poker trip for a weekend to play a $240, $340, and $550 tournament. The rake in these events is $40, $40, and $50, meaning they think they are paying $130 in rake. This could not be further from the truth.
Travel Rake
While you must pay the casino $130 when you buy into the tournaments, you must realize that you have to spend WAY more money than that to actually play the events, especially if you have to travel to play it. Travel rake, which I define as how much you have to spend to play a tournament, comes in many forms, including travel costs, hotel bills, food, and parking. You must account for ALL of your expenses beyond what you would normally incur while sitting at home when figuring out if a poker trip will be profitable.
For example, it is not uncommon for hotels to give a discounted poker rate of $100 per night, which feels like a decent deal. However, if you were initially looking at spending $1,130 for a poker trip in order to have $1,000 in action ($240 + $340 + $550, from above), you now have to spend an additional $200 for a room. You also have to pay for food that is slightly more expensive than normal, perhaps to the tune of $5 per meal. If you will have 9 meals, that is an extra $45. You also have to pay for either gas plus wear and tear on your vehicle or an airplane flight to get to the casino. While this cost varies significantly, let’s assume it is $100, which is on the low side. This means you now have to spend $1,475 to get $1,000 in action.
Realistically, if you are a WORLD-CLASS player, you should expect to win at roughly 100% ROI, meaning for every $1 you invest, you should win $1. So, if you are investing $1,000, you should win $1,000 profit in the long run. It is worth noting that the long run takes a long time to even out. Expect huge swings in your bankroll along the way. You will certainly not win anywhere near a set amount on each and every trip. You will usually lose most of your tournaments and occasionally win one. Do not fool yourself into thinking you will win on all, or even most, of your poker trips.
Notice that you do not win on your entire $1,475. The extra $475 simply vanishes. So on average, you should expect to go for this poker trip and win $525 over the course of three days. While this is reasonably acceptable to most people, effectively giving away 48 hours (3 days – 8 hours of sleep per day) at the rate of $10.90 per hour, it is certainly not a great deal.
You should notice that in the above example, I made a few assumptions that make this situation favorable for the player. In reality, most players are not world-class. Most “good” players win at roughly 25% ROI, meaning they will win $250 on the trip, resulting in a $225 loss for the trip. Most of the time travel costs are WAY more than $100. A high percentage of poker players gamble at casino games while traveling, also costing them some amount of equity. Others go out and party or drink at night, reducing their expectation at the poker table. It is quite easy to butcher your profits while traveling.
Some players realize that short poker trips are a bad idea and make a point to take longer ones. Assume that instead of a weekend trip, they go on 14 day trips. They fly to a tournament series and play an event somewhere between $500 and $1,500 each day. Let’s average it out to $1,000 per day. So, as a realistic example, they get to invest $14,000, which comes out to $1,000 per day plus $100 rake. They also have to pay $500 for a flight plus $100 per night for their hotel room and perhaps $100 extra for food. Their total “bill” comes out to $14,000 + $1,400 + $500 + $1,400 + $100 = $17,400. This means they must win at a win rate of at least 17,400/14,000 = 124%, or 24% ROI to break even. Obviously the goal is to win, not break even.  If the player is really good, winning at 50% ROI, he will win $3,600, which sounds pretty decent. However, once you realize the player had to devote two weeks of his life to win that amount while experiencing huge swings to his bankroll, it doesn’t sound like such a good deal.
High Stakes
In the high stakes poker world, the travel rake, which is often more costly in terms of dollars, is less significant compared to the total amount of money invested. For example, I recently went to Barcelona where I could invest roughly $50,000 in 10 days. I estimate the total travel rake was roughly $8,000. This means I had to win at 16% ROI (58,000/50,000) to break even, which I certainly think is possible for me.
More recently, I made the MISTAKE of going to the WSOP APAC in Melbourne, Australia. While I love the city and the venue, it is simply not worth it in terms of time and travel rake. I was going to play around $25,000 worth of events and had to spend $10,000 in travel rake. The math of 35/25 simply doesn’t work out because I have to win at 40% ROI to break even, which is tough in high stakes tournaments. I also had to invest 60 hours on an airplane. No thanks!
Variance
It is important to note that as your ROI diminishes, the amount of variance you will experience will go through the roof. If you consistently play with a 65% ROI, you will usually be on a fairly consistent upswing, but if you are playing with a 15% ROI, you will have gigantic swings, especially in the downward direction. Maximizing your ROI will help keep you sane because you will rarely go on devastatingly long downswings. I actually make a point to skip tournaments where I don’t expect to have a large ROI. I don’t play poker to gamble.
Time
It is important to realize that travel rake occurs EVERY time you play poker. Even if you roll out of bed and play online, where the travel rake is minimal, you must realize that you are spending some amount of time to play. Those hours could easily be spent doing other things that make you money immediately, improve your future earning potential, or improve your happiness. If you fail to value your time, you are making a serious mistake because time is the only resource you cannot get more of.
Experience
It is worth noting that most people enjoy traveling to play poker. They derive happiness from it. If you told most amateur poker players that they could play poker for two weeks with relatively little risk and no potential of winning money in the long run, they would be thrilled. Most players love traveling to exotic locations and experiencing new cultures. There is certainly value to all of these things.
When you travel, I strongly suggest you spend time away from the casino. While this means you will play slightly less poker, you will learn about the world and hopefully enjoy your time a bit more compared to sitting at a poker table. I made the mistake of not experiencing the world, despite traveling all over it, during my first few years as a poker player. All I did was play poker. I now realize how stupid I was. I wasted time I can never get back.
I got to travel around Australia!
You can realistically add some amount of equity onto your ROI to account for the happiness and increased knowledge of the world you get from traveling. On the other hand, you can also subtract some equity from your ROI when traveling to places you don’t like. There are a few poker venues I will almost certainly never visit again because traveling to them is difficult and the venues are not nice. Even if they ran a super-soft high stakes tournament, I would likely not attend. I value my happiness quite highly.
As for my Australia trip where I did not expect to gain much poker equity, I actually made a vacation out of it, greatly improving the perceived ROI of the trip. I realized that going to Australia (at least for an American) is not something I will get to do too often. I spent two weeks after the tournament traveling around the country with my fiancée and one of her friends. It was an amazing time that I am glad I got to experience. That being said, I do not expect to go back to Australia anytime soon. It is simply too “expensive” in terms of travel rake.
Keeping Travel Rake Low
When possible, simply do not travel to play poker. If you have your choice between a $340 local tournament or a $1,100 tournament you have to travel to, play the $300 local event. For some simple math, if you win at 50% in both events but the $1,100 event requires $100 in travel, $115 for hotel/food, plus six extra hours of your life, you will win $150 from the $340 tournament (minus some minimal amount for travel) and you will win $285 from the $1,100 event. Notice that six hours of your life is likely not worth $135, which is the difference in the profitability of the two trips.
You should make a point to share hotel rooms with your trustworthy friends. I spend around 90% of my poker travel time rooming with at least one other person. Not only does this drastically reduce your hotel bill, but it also gives you someone to talk to about poker. If you constantly discuss poker and question your strategies, you will improve, increasing your win rate. You may also be able to share a car ride with your friend, saving gas money.
Different than a hotel
I have recently started staying in private apartments instead of hotels, especially when traveling to expensive venues. For example, in Barcelona, I booked a place for the 10 days through airbnb.com at the cost of $100 per day. This was a huge discount compared to the hotel rooms at the tournament venue, which were $300 per night. It is also nice to get away from the poker area and enjoy the city on a daily basis. Just be sure to be safe!
This should be obvious, but you should not stay in gigantic suites or fly in first class. I have known many poker players who have gone stone broke because they thought they had to indulge in these luxuries. While splurging on these experiences is nice from time to time, if they become the norm for you, expect to watch your bankroll slowly diminish.
Make a point to sign up for frequent flier programs and hotel rewards programs. While these things will not bring in huge amounts of money, every little bit helps.
I have started traveling with some food, mainly because I am working hard to be healthy, but also to keep my expenses down. I usually have some form of a green smoothie for breakfast and lunch each day. Given the smoothie only costs around $5, I save at least $5 every time I have it instead of buying breakfast or lunch somewhere.
My water stash
When possible, get comps from the tournament director or casino host. Lots of casinos offer various discounts for poker players, such as cheaper hotel rooms and food vouchers. In Australia, I realized that the bottled water in the hotel room cost $5 each. I found a refrigerator in the tournament area that had free water. I stocked up each day and ended up with lots of water to drink in my hotel room. You will find that most hotel spas stock free fruit and nuts you can have as well.  In Barcelona, the EPT registration booth had coupons to get a gigantic spread of food at nice local restaurants for $13. It was an absolute steal.
I strongly suggest that you avoid all vices while on your poker trips. If you are out clubbing all night, you will be hung over and tired the next morning. If you spend your time, energy, and money gambling in the pit, you will certainly be a loser in the long run. If instead, you spend your time sleeping well, meditating, eating right, and working out, things are much more likely to go your way.
Assuming you are good at other forms of poker, such as satellites and cash games, you can spend your free time playing those. Even if you win only $100 per day, that will become significant in the long run. I typically play a decent amount of cash games (as long as the rake is low!) and also a few satellites. For example, during my trip to Australia, I spent around 15 hours playing satellites and cash games, winning $7,000. In Barcelona (where I won $6,000 on the side), I only played satellites because the cash game rake was gigantic.
If You Must Travel
I recognize that lots of people simply must travel in order to play poker because there is no casino in their town. Assuming you must play poker (no one ever said you MUST play), plan your trips intelligently and do the math ahead of time to see if you can realistically turn a winner. If it is simply not possible, there is nothing wrong with traveling to play with the understanding that you are going to lose in order to learn and to have a good time. You can also play online for tiny amounts of money to get experience. If you know that you are not going to win money from a poker trip, ask yourself why you want to go play it in the first place. The way you answer that question will determine your course of action.
Conclusion
While traveling the world (or region) playing poker can be fun, exciting, and rewarding, it can also be the unseen leak that slowly depletes your bankroll. Once you become mindful of your spending, you will discover numerous ways you can save money, allowing you to continuously grow your bankroll.
If you enjoyed this post, please share it with your friends on twitter and facebook. Are there any steps you take to keep your travel rake low that I didn’t mention? If so, please share them in the comments section. Thank you for reading.

.

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

รายการ Podcast ของฉัน

ฉันถูกถามหลายครั้งว่า“ คุณฟังพอดแคสต์อะไร” สำหรับคนที่ไม่รู้จักฉันใช้เวลาไปกับการฟังพอดแคสต์หลายตัน ในขณะที่คนส่วนใหญ่ใช้เวลาไปกับการฟังเพลงฉันพยายามเรียนรู้สิ่งต่างๆเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น ฉันมักจะฟังพอดคาสต์ขณะเดินทางออกกำลังกายและที่โต๊ะโป๊กเกอร์เป็นครั้งคราวแม้ว่าจะไม่แนะนำให้ใช้เพราะมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย สำหรับผู้ที่ไม่ทราบพอดแคสต์คือไฟล์เสียงดิจิทัลที่มีอยู่บนอินเทอร์เน็ตสำหรับการดาวน์โหลดไปยังคอมพิวเตอร์หรือเครื่องเล่นสื่อแบบพกพา (เช่นโทรศัพท์สมาร์ทโฟน) โดยทั่วไปพอดคาสต์จะมีให้ใช้งานเป็นชุด โดยปกติสมาชิกจะได้รับงวดใหม่ไปยังอุปกรณ์ของตนโดยอัตโนมัติ ตัวอย่างเช่นคุณสามารถฟัง (และดู) พอดคาสต์ของฉัน Weekly Poker Hand บนเว็บไซต์นี้ แต่คุณยังสามารถดาวน์โหลดโดยอัตโนมัติผ่าน iTunes ไปยังโทรศัพท์ของคุณได้โดยตรง พ็อดคาสท์ครอบคลุมหัวข้อต่างๆมากมาย มีพอดคาสต์อย่างน้อยหนึ่งรายการสำหรับเรื่องที่คุณสามารถจินตนาการได้ โดยส่วนตัวแล้วฉันฟังพอดคาสต์ผ่านแอพ Podcast ของ iPhone ฉันเพียงสมัครรับพอดคาสต์ที่ฉันต้องการฟังใน iTunes store และพวกเขาจะดาวน์โหลดไปยังโทรศัพท์ของฉันโดยอัตโนมัติทุกครั้งที่ฉันเชื่อมต่อกับ wifi เมื่อฉันฟังตอนพอดแคสต์จบฉันจะลบมันออกจากโทรศัพท์ มันง่ายมาก! ฉันมักจะฟังพอดแคสต์ด้วยความเร็วปกติ 1.5 เท่าหรือ 2 เท่าซึ่งเป็นการตั้งค่าที่คุณสามารถเปิดใช้งานในโปรแกรมพอดคาสต์ส่วนใหญ่ได้ วิธีนี้จะช่วยให้คุณกินเนื้อหาได้อย่างรวดเร็ว จำไว้ว่าเวลาเป็นทรัพยากรเดียวที่คุณไม่สามารถรับได้อีก! ฉันเปิดแผ่นจดบันทึกไว้ในโทรศัพท์ของฉันซึ่งฉันได้จดบันทึกสิ่งที่ฉันได้ยินว่าฉันอาจต้องการนำไปใช้ในชีวิตของฉัน เมื่อฉันมีเวลาว่างฉันจะดูรายการที่เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ และเริ่มเพิ่มแนวคิดให้กับชีวิตของฉัน บางคนยึดติดและบางคนไม่ทำ แต่อย่างใดฉันเติบโตและเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา คุณจะสังเกตได้ว่าฉันฟังพอดแคสต์ในเรื่องต่างๆ สิ่งเหล่านี้บางอย่างอาจน่าสนใจสำหรับคุณและคนอื่น ๆ อาจไม่เกี่ยวข้อง ฉันหวังว่ารายการนี้จะเป็นประโยชน์กับคุณ หากคุณพบว่าสิ่งเหล่านี้เป็นประโยชน์สำหรับคุณโปรดแจ้งให้เราทราบ! พอดคาสต์โป๊กเกอร์คุณอาจประหลาดใจที่พบว่าฉันไม่ได้ฟังพอดคาสต์โป๊กเกอร์มากมาย สุจริตฉันคิดว่าพวกเขาส่วนใหญ่ไม่ดี ฉันได้ลองฟังเกือบทั้งหมดโดยไม่มีโชค พวกเขาส่วนใหญ่ครอบคลุมข่าวโป๊กเกอร์ / ซุบซิบซึ่งฉันไม่ได้สนใจเป็นพิเศษหรือมีคนพูดคุยเกี่ยวกับกลยุทธ์โป๊กเกอร์ที่ไม่เก่งในการเล่นโป๊กเกอร์ ดังที่กล่าวมามีพอดคาสต์ที่น่าทึ่งสองสามรายการที่ฉันฟังเป็นประจำ ผู้ร่วมเขียน Mindset Advantage Podcast My Positive Poker ดร. Tricia Cardner และโค้ชความคิดของฉัน Elliot Roe ร่วมมือกันเพื่อนำเสนอพอดคาสต์ประจำสัปดาห์ที่น่าทึ่งนี้ให้คุณ พวกเขาสัมภาษณ์ผู้เล่นโป๊กเกอร์และนักกีฬาระดับโลกทำให้คุณเห็นว่าพวกเขายังคงอยู่ในอันดับต้น ๆ ของเกมได้อย่างไร นี่คือพอดคาสต์โป๊กเกอร์ที่ฉันชอบ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นหนึ่งในแขกคนแรกของพวกเขา สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมจาก Tricia และ Elliot โปรดตรวจสอบส่วนต่างๆในหนังสือของฉัน Excelling at No-Limit Hold’em The Mental Game of Poker Radio Show Jared Tendler ผู้เขียน The Mental Game of Poker สัมภาษณ์ผู้คนในโลกโป๊กเกอร์และพูดถึงหัวข้อที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเล่นโป๊กเกอร์จริง ฉันชอบเนื้อหาประเภทนี้เพราะมันแสดงให้คุณเห็นว่าแท้จริงแล้วผู้เล่นโป๊กเกอร์เหล่านี้เป็นใคร เมื่อคุณพบใครบางคนที่โต๊ะโป๊กเกอร์เว้นแต่พวกเขาจะส่งเสียงดังมากเกินไปคุณมักจะไม่รู้จักพวกเขามากนัก เป็นเรื่องง่ายที่จะคิดว่าคนที่เงียบอยู่ที่โต๊ะอาจเป็นเครื่องจักรหรือตัวกระตุก หลังจากให้สัมภาษณ์กับจาเร็ดคุณจะรู้ว่าพวกเขาเกือบทุกคนใจดีและรักมนุษย์ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมจาก Jared อย่าลืมดูส่วนต่างๆในหนังสือของฉัน Excelling at No-Limit Hold’em มือโป๊กเกอร์รายสัปดาห์กับ Jonathan Little ใช่ฉันฟังพอดคาสต์ของตัวเอง ฉันต้องแน่ใจว่าฉันไม่ได้พูดอะไรโง่ ๆ ! ในพอดคาสต์รายสัปดาห์นี้ฉันจะตรวจสอบมือที่เพิ่งเล่น ฉันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเลือกมือที่สนุกสนาน แต่ให้ความรู้ อย่าคาดหวังเรื่องราวการตีที่ไม่ดีใด ๆ หากคุณชอบพอดคาสต์ของฉันหรือหากคุณมีแนวคิดรูปแบบอื่นที่คุณต้องการให้ฉันลองโปรดแจ้งให้เราทราบ ฉันยินดีที่จะลองทุกอย่าง! หากคุณยังไม่ได้ตรวจสอบมือโป๊กเกอร์รายสัปดาห์โปรดทำเช่นนั้นและให้ข้อเสนอแนะที่จริงใจ คุณสามารถดูเวอร์ชันวิดีโอได้ในแต่ละสัปดาห์บนเว็บไซต์นี้ JonathanLittlePoker.com ธุรกิจฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการแยกประเภทพอดแคสต์ต่อไปนี้เพราะในใจของฉันมันเกี่ยวข้องกับธุรกิจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สำหรับฉันแล้วพวกเขาเกี่ยวข้องกับชีวิต ฉันได้เรียนรู้สิ่งที่ฉันรู้มากมายจากพอดคาสต์เหล่านี้ ฉันมักจะตื่นเต้นเมื่อตอนใหม่ออก Tim Ferriss Show ฉันค้นพบ Tim เมื่อสองสามปีก่อนผ่านหนังสือของเขา The 4-Hour Work Week เขาเอาร่างกาย 4 ชั่วโมงออกมาซึ่งฉันทำตามอย่างขยันขันแข็งและลดน้ำหนักไปกว่า 40 ปอนด์ จากนั้นเขาก็ออกรายการ The 4-Hour Chef ซึ่งสอนให้ฉันทำอาหารได้ดีกว่าที่ฉันเคยคิดไว้ เขาเพิ่งเริ่มจัดทำพอดแคสต์ที่เขาสัมภาษณ์ผู้มีอิทธิพลจากทุกสาขาอาชีพ ทิมถามคำถามที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพื่อรับข้อมูลที่นำไปใช้ได้จริงจากคนที่ฉลาดที่สุดในโลก เป็นที่น่าอัศจรรย์ The School of Greatness with Lewis Howes นี่คืออีกหนึ่งพอดคาสต์จากการสัมภาษณ์ ฉันเรียนรู้เกี่ยวกับพอดคาสต์นี้เพราะเขามี Daniel Negreanu อยู่และฉันตัดสินใจที่จะให้มันฟัง ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ติดงอมแงม เขาได้สัมภาษณ์ผู้คนมากมายที่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของงานฝีมือที่พวกเขาเลือก หากคุณชอบเรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจจากผู้คนที่ประสบความสำเร็จซึ่งทำงานอย่างหนักเพื่อก้าวไปสู่จุดสูงสุดนี่คือพอดคาสต์สำหรับคุณ พอดคาสต์รายได้แบบสมาร์ทพาสซีฟแพทฟลินน์ที่ฉันได้เรียนรู้จากพอดคาสต์ของ Tim Ferriss เป็นนักการตลาดออนไลน์ที่ทำเงินได้มากมายผ่านลิงค์พันธมิตร เขาแจกเนื้อหามากมายฟรี ในแต่ละตอนเขาจะพูดถึงหัวข้อเฉพาะเช่นวิธีเริ่ม Podcast หรือสัมภาษณ์คนที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจอินเทอร์เน็ตโดยปกติจะใช้กลยุทธ์ที่ไม่เป็นทางการ ฉันออกแบบเว็บไซต์นี้ JonathanLittlePoker.com ไม่นานหลังจากค้นพบพอดคาสต์ของ Pat เขายังเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันเริ่มเขียนบล็อกนี้ .. ถ้าฉันไม่สะดุดกับพอดแคสต์นี้ไซต์นี้ก็จะไม่อยู่ที่นี่ “ ไม่เคยมีใครยากจนจากการให้” James Altucher Show ฉันค้นพบพอดคาสต์นี้เมื่อเขาสัมภาษณ์ผู้เล่นโป๊กเกอร์มืออาชีพ Ylon Schwartz เมื่อวันที่ ฉันเป็นโค้ช WSOP 9 พฤศจิกายนของ Steve Begleiter กับ Ylon พอดคาสต์นี้เป็นชุดบทสัมภาษณ์ที่ James Altucher ผู้ซึ่งประสบความสำเร็จและล้มเหลวมามากเกินไปจะนับสัมภาษณ์ผู้คนที่สนุกสนานจากทุกมุมโลก สิ่งนี้ค่อนข้างคล้ายกับพอดคาสต์ของ Tim Ferriss ในแง่ของเนื้อหา ฉันเรียนรู้มากมายจากพอดคาสต์นี้ไม่เพียง แต่เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันควรทำ แต่ยังเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันควรหลีกเลี่ยงด้วย พอดคาสต์เพื่อการศึกษาแม้ว่าพอดคาสต์เหล่านี้จะให้ความรู้ แต่คุณอาจไม่ได้เรียนรู้ข้อมูลที่สามารถนำไปใช้ได้จริงมากมาย อย่างไรก็ตามฉันพบว่าสิ่งเหล่านี้ให้ความบันเทิงอย่างทั่วถึงและมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง Freakonomics Radio นี่คือพอดคาสต์ของคนที่เขียน Freakonomics ซึ่งเป็นหนังสือเล่มแรก ๆ ที่ทำให้ฉันคิดถึงการใช้คณิตศาสตร์ / เศรษฐศาสตร์ในชีวิตประจำวัน พวกเขามักจะมีเรื่องราวสนุก ๆ ที่พูดคุยเกี่ยวกับแง่มุมต่างๆของชีวิตซึ่งมักจะทำให้ฉันต้องการมากขึ้นซึ่งเป็นสิ่งที่ดี ฉันได้ส่งอีเมลถึงผู้เขียนหนังสือคนหนึ่งเพื่อขอคำแนะนำในการใช้ชีวิตและเขาบอกว่าภรรยาของเขากำลังอ่านหนังสือโป๊กเกอร์ของฉันอยู่ จะเด็ดขนาดไหน!? NPR: Planet Money Podcast พอดคาสต์นี้ค่อนข้างคล้ายกับ Freakonomics แต่นำมาใช้อย่างสม่ำเสมอมากกว่า ตอนนี้มีความยาวประมาณ 15 นาทีเทียบกับ 30 นาทีของ Freakonomics พวกเขาครอบคลุมเรื่องราวมากมายในหัวข้อต่างๆโดยปกติจะเกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจ แต่ไม่ใช่ในรูปแบบกระแสหลักที่ขับเคลื่อนด้วยความกลัว Magic: The Gathering พอดแคสต์ฉันเล่น Magic: The Gathering ออนไลน์เป็นงานอดิเรกหลัก เช่นเดียวกับทุกสิ่งที่ฉันทำในชีวิตฉันควรศึกษาอย่างขยันขันแข็ง หากคุณไม่รู้วิธีเล่น Magic พอดแคสต์เหล่านี้จะค่อนข้างไร้ประโยชน์สำหรับคุณ ที่กล่าวมาถ้าคุณเล่นหรือเล่น Magic ในอดีตสิ่งเหล่านี้ยอดเยี่ยมมาก Magic: The Gathering Drive to Work Podcast Mark Rosewater หัวหน้านักออกแบบของ Magic: The Gathering กล่าวถึงแง่มุมต่าง ๆ ของการออกแบบเกมและการเป็นหัวหน้านักออกแบบเกมของเกมที่ดีที่สุดในโลก แนวคิดบางส่วนที่กล่าวถึงในบล็อกของฉันรวมถึง 10 ด้านของเกมที่ประสบความสำเร็จและการทำความเข้าใจประเภทผู้เล่นสามคนมาจากความรู้ที่ฉันได้รับจากพอดคาสต์ของเขา ทรัพยากรที่ จำกัด ในพอดคาสต์นี้ Marshall Sutcliffe ซึ่งเป็นผู้เล่นโป๊กเกอร์และผู้บรรยายสำหรับ Magic Pro Tour กล่าวถึงรูปแบบเดียวของ Magic I play, Limited ด้วยผู้ร่วมโฮสต์เขาจะกล่าวถึงการ์ดชุดใหม่และกลยุทธ์ต่างๆที่ใช้เพื่อพัฒนาทักษะ Limited ของคุณ แม้ว่าพอดแคสต์เหล่านี้จะค่อนข้างยาว แต่ก็ไม่มีช่วงเวลาที่น่าเบื่อ นั่นคือทั้งหมดของพวกเขา! หากคุณพบว่ารายการนี้มีประโยชน์โปรดแจ้งให้เราทราบ หากคุณหลงรักเนื้อหาของใครบางคนบอกให้รู้ว่าฉันส่งให้คุณ ถ้าคุณฟังพอดแคสต์ที่คิดว่าน่าจะชอบโปรดแบ่งปันกับฉัน ขอบคุณที่อ่าน! .

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

Australia Trip Report

My view in Melbourne
As most of you know, I spent all of October, 2014 in Australia.  I decided to make the trip to play the WSOP APAC events even though EPT London, which turned out to be a much larger tournament, was going on at roughly the same time. I decided to travel much farther to Australia because Amie, my fiancée, wanted to take a vacation to Australia and I figured this would be our only opportunity to make the trip any time soon.  Our plan was for me to arrive on 10/1 and for Amie to come after the poker tournament was finished, along  with one of her friends.
Before you proceed, please know there will be very little poker information and a lot of talk about my travels in this post. If you want poker advice, please check out my other blogs.
Flying to Australia from NYC is rough. My total travel time was 31 hours. Even though most people complain about flights, I don’t mind them. I spent almost all 31 hours listening to podcasts, reading books, and hibernating. The flight went as smoothly as possible. Uneventful flights are nice.
I had the opportunity to spend six hours in the Hong Kong airport on the way to Melbourne. For some reason, seeing lots of things I view as strictly American in Chinese is funny to me. I somehow had dim sum at a relatively nice place and I also spent $50 on tea, mostly because I was too tired to figure out how to convert USD to HKD. I am a money conversion fish when I am tired!
It’s poker time!
I stayed at the Crown Casino, which is where the WSOP APAC was held. The venue is amazingly nice. That being said, I think it is about 50% overpriced. For example, in their food court, a salad is roughly $15. I ate a lot of salad because that was the healthiest thing I could find that was available whenever I wanted it. Also, the hotel rooms, at a discounted rate, are $400 per night. Maybe they give huge discounts if you play casino games? I decided to simply pay the $8,000 hotel bill. Ouch!
The other main issue I had was that the internet in the hotel did not work well at all. I planned to put in a decent amount of online volume, especially in the time between the end of the WSOP APAC and when Amie was set to arrive, but due to the awful internet service, I was afraid to play. I have no desire to play high stakes when I could get disconnected at any moment, costing me lots of equity.  I tried a few times with no luck. That was disappointing.
Poker went fairly poorly for me. I won a $10,000 main event seat in a $1,000 multi-table satellite early in the series but besides that, I lost everything else. I played a bit of $5/$10/$20 no-limit cash games and won a little. Poker-wise, the trip was not too good for me, but that is fine. You get used to bad trips when you play a lot of tournaments. When I hear tournament players discussing whether or not they won or lost during any individual poker trip, it makes me laugh because you probably should lose around 4 times out of 5 simply due to the payout structures of tournaments. If you care about your short term results, you will go crazy. I learned a long time ago to not let short term tournament results drive me crazy.
Image © PokerNews
I roomed with Scott Clements during the 15-day poker part of my trip. Scott is an excellent roommate. He never woke me up when he came home after I was already asleep and he didn’t wake me up when he left before I woke up. He was also not loud and didn’t mind discussing poker. When we went to the gym at the same time, he constantly inspired me to work harder. I would give him an A+ as a roommate.
I was drinking a bit too much during the series, mostly to help me fall asleep at night. I am fairly bad at getting on the right sleep schedule, especially when traveling to the opposite side of the world. Anyone who knows anything about drinking knows that while it will put you to sleep, it will often not keep you asleep throughout the night and when it does, you will have a hangover the next morning. Drinking is obviously not a +EV play for a poker player.
On October 10, I decided that I was going to stop drinking. After listening to a ton of inspirational podcasts, I came to the realization that I was not devoting myself 100% to poker. While I almost certainly do more than most poker players, I had glaring holes in my game, mainly off the felt. Drinking was the main problem and I am proud to say I haven’t had a sip of alcohol during the last month. I plan to never again get caught in the viscous cycle where I am drinking on a regular basis. When I have the urge, I simply say “I stopped drinking” and forget about it. I also realize that most poisons look and taste good to the animal being poisoned. In my mind, alcohol and sugar both fall in this category. I am also making a point to get off sugar unless I am feeling especially naughty. So far, this change in mindset has worked amazingly well. I am excited to see what the future holds.
Freedom is secured not by the fulfilling of one’s desires, but by the removal of desire. – Epictetus
I also wrote down my goals in life and poker as well as how I am going to achieve them. So far, things are progressing nicely. In one of my upcoming webinars, I am going to discuss all of my goals, including numerous things I am working on to get better at poker. I am also going to discuss some of the holes I have in my game and what I am doing to fix them. I will use numerous hand examples to show you spots where I made mistakes in the past and how I have improved. If you aren’t constantly improving, you are falling behind. Be sure to sign up for my email list on the side of this page to get updates about the date of the webinar (and to claim your free poker training video).
After all of that soul searching, Amie and her friend Courtney arrived.
It’s vacation time!!!
Day 1:
The ladies arrived in the middle of the day, so we didn’t have much time left before the sun went down. Amie and I tend to not party (we went to a total of 0 bars/clubs during our Australia trip) so we are usually not out too late. We spent most of our time walking around downtown Melbourne. We went to a Peking duck restaurant in Chinatown. They brought out a nice plump duck and promptly sliced all of its meat off for us to devour. It was delicious. Poor ducky!
Day 2:
Shrine of Remembrance

We had breakfast in the city at a nice little café (I almost always ordered the “Big Brekky”, which includes eggs, bacon, sausage, tomatoes, mushrooms, and beans),  then went to the Shrine of Remembrance, which is an awe-inspiring building near the Royal Botanic Gardens. I thoroughly enjoy simply walking around and observing the sights. I find it to be calming. After that, we went to an amazing Malaysian restaurant, Mamak, which is a local chain. It was really good. They should try to bring it to NYC for sure . Before coming to Australia I was actually told by a few Australians that their food is crappy. I don’t think I had a bad meal the entire time.
Day 3:
 
We rented a car and drove along the Great Ocean Road. I was not a huge fan of this experience, mostly because it consisted mainly of us driving around in a car for 10 hours. I don’t enjoy sitting and doing relatively nothing for most of the day. Of course, we did see some amazing sights but I don’t think spending the entire day in the car was worth it. However, I did get to experience driving on the “wrong” side of the road for the first time. It took a while to get used to but I eventually figured it out. Now I am afraid to drive in America. I guess I forgot how.
Day 4:
We traveled to the Moonlit Sanctuary, which is basically a zoo where some of the animals roam free. We had the experience of petting a koala bear. That was fun. I felt bad for him because we clearly woke him up from his nap. Ohhh well.
We also got to hang out with some kangaroos. I didn’t realize this, but lots of people in Australia consider kangaroos to be pests, just as some people from the northeast United States consider deer to be pests, even though they are so cute. I always viewed kangaroos as cool animals. After searching the sanctuary for kangaroos and only finding one little wallaby, we found a section with about 15 kangaroos hanging out and relaxing. We decided to gamble a bit and hang out with them. We ended up petting and feeding them for almost an hour. They became our friends. They loved all of us, probably because we were feeding them. They would be relaxing and when you approached, they would walk over and see what you were doing. This was one of the best experiences of the trip for me.
After we left our new friends, we went to Phillip Island to watch the famous Penguin Parade. Every night, thousands of little penguins swim in from the ocean then walk inland to their homes in the sand. They were so cute! There is a giant boardwalk built so spectators can watch the penguins hang out before going to bed in their little holes in the ground. It was awesome watching them behave as if they were in their own little world.
Day 5:
We flew to Cairns, which is near the top of the east coast of Australia. We traveled to our hotel in Port Douglas and bummed around town during the first day and relaxed. Amie and I got the bright idea to go buy groceries. She put me in charge of navigating. Our 30 minute round trip turned into a 90 minute round trip because I can’t read a map. Sorry Amie!
Day 6:

We took a long boat ride to the Great Barrier Reef. Snorkeling along the reef was amazing.  We saw tons of coral, fish, and even a shark. The water was fairly cold and they made us wear a body suit. I made the mistake of getting flippers that were a size too big and I ended up grinding blisters into my feet. When we saw the shark, I was worried about my feet bleeding into the water. Luckily the shark didn’t want to eat me.
After the Reef, we went to a local bar to watch cane toad racing. Cane toads are pests in Australia. The announcer claimed that the bloody Americans brought over 102 toads to Australia some number of years ago to take care of pests that were messing with the local sugar cane. The toads made boatloads of babies and now they are everywhere. In the race, people from the audience got on stage and blew party whistles at their selected toad to try to get them to jump off the table first. It was an enjoyable experience to witness.
Day 7:
Went to the Daintree Rainforest. I wasn’t even aware that Australia had a rainforest. The American school system failed me again! We were told by our guide, Dave, that the Daintree is the oldest rainforest in the world. There are lots of animals living there that are somewhat unevolved compared to other parts of the world. For example, there is a giant bird called a Cassowary that looks rather like an ostrich but is apparently quite vicious. We got lucky enough to see one of them! There are also little birds that bury their eggs in a giant communal nest on the ground, similar to how some reptilian dinosaurs were thought to lay their eggs.
We also saw tons of cool trees. Ever since relocating to NYC, I have fallen in love with trees. I constantly admire their beauty when I stroll through the parks. There is something about them that is awe-inspiring to me. They seem so peaceful. We got to see a wide array of trees. I loved it.
Dave enlightened us about many aspects of the rainforest. We learned that some of the land is saturated in salt water, which results in only specific types of trees growing in that area. We also got to lick the butt of an ant, which tasted like lemon juice. It was an interesting experience.
There is also a famous ice cream shop in the middle of the rainforest. They have a farm where they grow all of the foods they use to flavor their ice cream. Even though I am making a point to be a good boy when it comes to my diet, I had four small scoops. It was naughtily delicious.
Day 8:
We woke up at 3am to catch a shuttle to the airport, then flew to Hervey Bay, which is a little below Cairns, and rented a Land Rover plus camping equipment. We stopped at the grocery store to get our food rations for the next six meals. I came up with the genius idea of buying 12 side salads for Amie and me to split. She decided to be smart and buy some calories in the form of things to make s’mores.  Interestingly enough, they don’t have graham crackers in Australia. We bought similar-looking cookies instead.  I was super hungry while camping. Being hungry is good sometimes.
We then took a ferry to the largest sand island in the world, Fraser Island. I had no clue what to expect going into this part of the trip except that I knew we would be camping. It turns out that the roads on Fraser Island are not really roads. You can go about 15 miles per hour on most of them. They were by far the most rugged “roads” I have ever driven on. They reminded me of riding in Hoyt Corkins’ jeep through the Red Rock Mountains in Nevada. We spent about 90 minutes driving across the island to where we planned to camp. Seeing how I am a southern boy and I was traveling with two ladies from NYC, I was in charge of setting up camp and making sure no one died.
We arrived at our camp site right as the sun was going down. I proudly got our two tents and chairs set up right as the sun dipped below the horizon. To be fair, it wasn’t all my doing. The ladies worked hard to make sure we got our camp set up. As I pulled out the propane grill (no wood fires are allowed on the island) to make our s’mores, two rangers drove up and told us that we had to relocate because a pack of dingoes attacked some people near our location a few days earlier. Bad beat!
We quickly packed up our camp and we drove a little ways down the beach. We set up our camp again. It is much harder to set up camp when there is no light. We eventually got it taken care of. We slept soundly.
Day 9:
I convinced the ladies that we should ditch the idea of having any sort of planned agenda while camping. My idea of camping is relaxing and doing whatever we have time for.  We drove our Land Rover up the east coast of the island. The west coast of the island is not safe to drive on due to the overly wet sand. If you try to drive there, your vehicle will surely get stuck.  Along the way, we saw a few landmarks but we ended up spending most of our time at a waist-deep creek filled with crystal clear water. The creek was SUPER cold. I drank lots of the water. I liked it! We met a few locals there and talked with them for hours. After that, we drove back to our camp. We saw a few dingoes walk by but they left us alone. We devoured our salad and s’mores, and then slept.
Day 10:
At around midnight, Courtney started yelling and woke us up. The flap on her tent that was supposed to keep out the rain blew off due to extremely strong winds. Since it was the middle of the night, I told her to get in our tent and we would figure everything out in the morning.
I woke up the next morning and looked outside to see Courtney’s tent already packed up. I was happy that she was being proactive and packing up the camp. In reality, the wind blew it away. Both of the girls were convinced it was gone. Amie started looking around and found it in a tree. I made the short trek to retrieve it. Before 5am, we had finished our salads, packed up our camp, and embarked on another long bumpy ride across the island.
Our primary destination was Lake McKenzie, which is an amazingly clear lake that is filled with rainwater. We arrived super early. There were only a few other people way down the beach, meaning we pretty much had it all to ourselves. I spent the next few hours swimming. I eventually got tired and took a nap. One of my feet was stuck out from under my multiple layers of protection and it got super burnt. It was toasty for the rest of the trip.
This is me taking a nap on the beach.
We took the ferry back to the mainland and returned our Land Rover and camping gear. We checked into a hotel in Hervey Bay, which was both seedy and homey at the same time. Since I was overly hungry, we decided to go to an Indian restaurant.  The food was amazing.
I was so hungry. I ordered tandoori chicken, aloo gobi, then when it was time to consider dessert, I ordered another order of tandoori chicken. It was so delicious. We got caught in a rainstorm and sat in the restaurant for around two hours. I really could have used a drink then but I abstained. The rain eventually stopped and we walked back to the hotel for the night.
Day 11:

We slept in a bit, had breakfast at a trendy-looking local café with fun food then flew to Sydney for the last leg of our journey. Every time I mentioned Sydney to a local Australian, they said, “You mean Shitney?” Apparently they think Sydney is shit. I was expecting the city to be an absolute dump. The airport seemed nice, but I was still skeptical.
It turns out that Sydney is awesome. At least in my mind, it is comparable to a clean NYC. There is great architecture, large parks, and great food. We spent our first day walking around the town. The ladies shopped a bit. While they were shopping, I read various books on my iPhone. I used to never read books. Now I am constantly reading. I have found that reading is much more beneficial than playing mindless games on my phone. I am a true genius, I know.
We took two ferry rides to various ports around the city. I wasn’t expecting much from a ferry ride, but in reality, these were fairly high speed boats that only carried humans. They seemed to be a surprising part of the local public transportation system. It was fun and relaxing. Seeing the Sydney Opera House was a great experience. I never thought I would be moved by a building, but I was. There is something special about it.
Day 12:

We woke up and had breakfast at a great place called Bobby’s that was a block away from our hotel. We ate breakfast there two more times while in Sydney. Obviously I had the Big Brekky every time. We walked around the city and the ladies shopped some more. I read some more. We did the touristy thing and climbed to the top of the Sydney Harbour Bridge. It was actually much less intimidating than I expected. My only other experience climbing something I perceived as “scary” was climbing to the top of Angel’s Landing in Zion National Park in Utah. That actually was scary. The bridge climb was super safe. Everyone was strapped in. You would have to try really hard to fall off. The views from the top were great.
After that, we went to a local chain called Pancakes on the Rocks. I would have loved a gluttonous pancake topped with ice cream, chocolate, and Nutella but instead, I had a crepe that looked more like a salad. It was surprisingly good.
Day 13:
Impromptu work out

We spent our last day walking from Bondi beach to Coogee beach. The walk, which was supposed to take about 45 minutes, ended up taking about two hours because there was an amazing sculpture exhibit going on. We saw lots of interesting sculptures from various artists. In the evening, we walked around a part of Sydney that is comparable to Brooklyn. The area was a bit grungier than the main downtown area in a charming way. Amie loved the beautiful trees with purple leaves/flowers. She snapped a picture of me impromptu working out on a pole below one of them.
We had dinner at a fun place called El Loco. It was overly crowded when we arrived so we had to fight to get a table. Of course, there was no sort of waiting list. We eventually found a seat and had delicious food. I had fish, steak, and a “special” taco that was essentially a pile of goodness. It was great.
Day 14:
We woke up early and headed to the airport. We flew to Hong Kong, where we had a 40 minute layover. That was a bad beat because I wanted to play some more in the Hong Kong airport. An agent greeted us as we disembarked our flight and rushed us through all of the security lines to our final flight to NYC. Again, I listened to podcasts, read books, and hibernated the whole way.
All in all, I had a great time in Australia. I got to swim along the Great Barrier Reef, play with kangaroos, hang out in a rainforest, go camping, and spend time with Amie and Courtney. I would strongly suggest visiting the country if you have the opportunity. Perhaps most importantly, I learned a lot about myself and have developed a solid strategy for self-improvement. I am excited about the future! As much as I enjoyed the trip, I am happy to get back home and get to work. I have lots of new ideas to share with you.
If you have any questions or comments, please let me know. Thanks for reading!
 

.

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…

Evaulating Top Pair

เนื่องจากคู่บนเป็นมือ “มูลค่า” ที่พบบ่อยที่สุดที่คุณจะทำหลังการปัดจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเข้าใจวิธีการเล่นอย่างถ่องแท้ แม้จะมีความถี่ในการจับคู่อันดับต้น ๆ แต่ผู้เล่นมือสมัครเล่นส่วนใหญ่เล่นผิดการถือครองนี้เป็นประจำ สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักว่าคู่สูงสุดทั้งหมดไม่ได้ถูกสร้างขึ้นเท่ากัน ตัวอย่างเช่น Kh-Qh บนบอร์ด Ks-8c-3h นั้นแข็งแกร่งกว่า 9d-6d บนบอร์ด 6h-5h-4c มาก หากในใจของคุณคุณคิดว่ามือทั้งสองนี้แข็งแกร่งพอ ๆ กันคุณจะทำข้อผิดพลาดขนาดใหญ่ซึ่งทำให้คุณต้องเสียเงินเป็นจำนวนมากในระยะยาว สมมติว่ามีคนที่มีสแต็คบิ๊กบลายด์ 100 อันยกบิ๊กบลายด์ 3 อันจากตำแหน่งกลางมีคนโทรจากปุ่มและคุณโทรด้วย Qh-Th จากบิ๊กบลายด์ ใบปัดมา Td-7c-5s คุณต้องตัดสินใจก่อนว่าคุณควรตรวจสอบหรือเดิมพัน ในขณะที่คุณอาจคิดว่าคุณควรตรวจสอบเสมอหรือเดิมพันเสมอในสถานการณ์นี้การเล่นของคุณควรขึ้นอยู่กับว่าคุณคาดหวังให้คู่ต่อสู้ตอบสนองอย่างไร หากคุณคิดว่าพวกเขาจะเล่นอย่างตรงไปตรงมาการยกมือที่ดีกว่าและการเรียกหรือพับด้วยมือที่แย่กว่านั้นการนำทางเป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยม หากคุณคิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะทำการตัดสินใจในอนาคตด้วยความยุ่งยากโดยไม่เล่นแบบตรงไปตรงมาคุณควรตรวจสอบ หากคุณตรวจสอบการเดิมพันเรเซอร์เริ่มต้นและปุ่มพับคุณควรเรียกหรือกาขึ้นอยู่กับว่าคุณคาดหวังให้คู่ต่อสู้ตอบสนองอย่างไร หากคุณคิดว่าเขาจะพับมือที่แย่ที่สุดไปสู่การยกเช็คซึ่งโดยปกติจะเป็นกรณีของฝ่ายตรงข้ามที่มีความสามารถส่วนใหญ่การโทรนั้นดีกว่าการเลี้ยงเช็คอย่างมากเพราะการเลี้ยงแบบเช็คจะส่งผลให้คู่ต่อสู้เล่นได้ดี คุณไม่ต้องการให้คู่ต่อสู้ของคุณพับเมื่อเขาวาดผอม การโทรจะทำให้คุณมีโอกาสที่จะทำผิดพลาดเพิ่มเติมในรอบการเดิมพันในอนาคต หากคุณคิดว่าคู่ต่อสู้ของคุณจะถือว่าคุณต้องเป็นกึ่งบลัฟเมื่อคุณเช็ค – เพิ่มบางทีอาจเป็นเพราะเขาคิดว่าคุณชอบโทรหาด้วยมือที่แข็งแกร่งและแข็งแกร่งของคุณการตรวจเพิ่มจะกลายเป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมเพราะมันจะดึงข้อมูลจำนวนมหาศาลออกมา มูลค่าจากมือที่สร้างขึ้นของฝ่ายตรงข้าม แน่นอนคุณต้องคิดว่าคุณจะดำเนินการอย่างไรหากฝ่ายตรงข้ามยกเช็คขึ้นใหม่ หากคุณตรวจสอบผู้เล่นเริ่มต้นเดิมพันและผู้เล่นคนอื่นโทรมาคุณต้องคิดว่าคุณควรโทรพับหรือเช็คเพิ่ม โดยปกติคุณควรโทรหาเว้นแต่คุณจะได้อ่านเกี่ยวกับแนวโน้มของฝ่ายตรงข้ามโดยเฉพาะ หากคุณมั่นใจว่าอย่างน้อยหนึ่งในสองคู่ต่อสู้ของคุณมีมือที่แข็งแกร่งคุณควรพับ ตัวอย่างเช่นหากคู่ต่อสู้คนใดคนหนึ่งหรือทั้งสองคนของคุณตึงเกินไปคุณควรจะพับแน่ ๆ เพราะคุณอาจถูกบดขยี้ไปแล้วและถ้าคุณไม่เป็นเช่นนั้นฝ่ายตรงข้ามของคุณทั้งสองคนก็มีโอกาสที่จะได้รับความเสียหายจำนวนมาก หากคู่ต่อสู้ของคุณทั้งคู่ใช้งานมากเกินไปซึ่งหมายความว่าพวกเขาสามารถมีอะไรก็ได้อาจเป็นเรื่องฉลาดที่จะตรวจสอบเพิ่มจำนวนที่มือที่แย่กว่าสามารถโทรได้ตามความเป็นจริง สังเกตว่าการเพิ่มจำนวนเช็คเป็นจำนวนมากไม่ใช่ความคิดที่ดีเพราะจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามเล่นได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดำเนินต่อไปเมื่อพวกเขาเอาชนะและพับเมื่อคุณชนะ หากคุณไม่แน่ใจว่าคุณยืนอยู่ตรงไหนการโทรน่าจะดีที่สุด สังเกตว่าความคิดทั้งหมดนี้นำไปสู่การเล่นสิ่งที่ผู้เล่นส่วนใหญ่มองว่าเป็นสถานการณ์คู่บนทางโลกได้อย่างไร ลองนึกภาพถ้าแทนที่จะเป็น Td-7c-5s บอร์ดคือ Td-7c-5d การปรากฏตัวของการดึงแบบฟลัชจะทำให้คู่ต่อสู้ของคุณคิดว่าคุณมีจำนวนการดึงที่เหมาะสมในระยะของคุณหากคุณตัดสินใจที่จะเล่นในแนวรุกเปลี่ยนสถานการณ์ไปอย่างสิ้นเชิง ในขณะที่คุณน่าจะเล่นด้วยมือกับใบปัด Td-7c-5d ตามที่ระบุไว้ข้างต้น แต่ตอนนี้คุณต้องพิจารณาความจริงที่ว่าทุกคนมีจำนวนการดึงในช่วงของพวกเขา สิ่งนี้ทำให้สิ่งต่าง ๆ ซับซ้อนขึ้นอย่างมากเพราะตอนนี้คู่ต่อสู้ของคุณอาจคิดว่าแนวรุกของคุณอาจเป็นกึ่งบลัฟแทนการเดิมพันมูลค่าส่วนใหญ่ อย่างที่คุณเห็นนี่เป็นสถานการณ์ที่ยากลำบาก ฉันขอแนะนำอย่างยิ่งให้คุณใช้เวลาห่างจากตารางเป็นจำนวนมากเพื่อกำหนดว่าคุณควรจะเล่นเกมนี้อย่างไรและทุกสถานการณ์โดยพิจารณาจากภาพลักษณ์และแผนการเล่นเกมโดยรวมของคุณ หากคุณไม่ได้คิดถึงความซับซ้อนทั้งหมดที่อยู่ในมืออยู่ตลอดเวลาคุณจะทำข้อผิดพลาดที่มีราคาแพงในระยะยาวทำให้คุณต้องเสียเงินเป็นจำนวนมาก หากคุณต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการเล่นคู่บนสุดฉันขอแนะนำอย่างยิ่งให้คุณดูการสัมมนาทางเว็บขั้นสูงมูลค่าที่แท้จริงของคู่ยอดนิยม ฉันพูดถึงสถานการณ์ต่างๆมากมายที่จะทำให้ชัดเจนว่าเมื่อใดควรใช้ค่าสูงสุดและเมื่อใดควรควบคุมหม้อ หากคุณเรียนรู้ที่จะเล่นสถานการณ์ทั่วไปนี้อย่างถูกต้องคุณจะเห็นอัตราการชนะของคุณเพิ่มขึ้นทันที ตรวจสอบและแจ้งให้เราทราบว่าคุณคิดอย่างไรบน twitter @JonathanLittle อย่าลืมกลับมาตรวจสอบอีกครั้งในสัปดาห์หน้าสำหรับบล็อกโพสต์ด้านการศึกษาอื่น ขอบคุณที่อ่าน! .

คาสิโน ฟรีเครดิต 2020
เกม คาสิโน ปอยเปต
คาสิโน มือถือ
คาสิโน ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
ไลน์ คาสิโน…